پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
﷽
⇠ قسمت پنجم:
⇠#شرح‌خطبه‌ی‌غدیر
⇠#دکتر‌باقر‌پورکاشانی
═══════┅┄
|↫ فراز سوم: وَجَلَّ فی سُلْطانِهِ
|↫ سلطه و تسلّط خدا.
|↫ عدم تمرّد فرشتگان از خدا.
|↫قبض روح.
متن تایپی سخنان دکتر باقرپور کاشانی در فراز پنجم:
وَ جَلَّ فِی سُلطانِه. نبی اکرم در شروع خطبه‌ی عظیم غدیر به معرفی الله تبارک و تعالی پرداختند. در فراز اول فرمودند: “الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی عَلَا فِی تَوَحُّدِهِ” حمد بر خدایی که بلند مرتبه در یگانگی و وحدتش است. “وَ دَنَا فِی تَفَرُّدِهِ” و نزدیک است در حین این‌که خداوند متعال فرد است. در فراز سوم فرمودند: “وَ جَلَّ فِی سُلطانِه” جل یعنی با جلالتو با شکوه است در سلطه و سلطنتش. سلطه‌ی خداوند با شکوه است. احاطه و خالقیت خداوند و اشرافی که نسبت به موجودات دارد در ارتباط با مخلوقات و موجودات دیگر آن احاطه‌ای که دارند متفاوت است. یک سلطان ممکن است که سلطان مقتدری بر حکومتی باشد، اما نزدیکانش او را دور بزنند و کاری را انجام بدهند که این سلطان، اشراف نداشته باشد. و حتی بر مردم که این سلطه داشته باشد اما رعیت خودش از مردم خودش بی‌اطلاع باشد. اما این سلطه‌ای که خداوند متعال دارد یک سلطه‌ای‌ست که در آن غفلت راه ندارد! یک سلطه بر عدل و با شکوه است. سلطه‌ای‌ست که تمام ارکان این نظام آفرینش، تمام وسائطی که کل موجودات در ارتباط با آن هستند، این سلطه و آن تبعیت تام آن موجودات در ارتباط با آن حقیقت است. ملائکه‌ای دارد که آن ملائکه سکان‌دار و چرخنده‌ی نظام آفرینش هستند. تمام آن چیزی که در ارتباط با ارزاق هست در ارتباط موجودیت است، ملکی دارد به نام میکائیل که از کیل گرفته می‌شود؛ همه چیز در ید قدرت اوست که در چه نقطه‌ای چند قطره باران ببارد و در چه نقطه‌ای به جمعیتی چه مقدار رزق برسد. تمام آن‌ها دست میکائیل هست. این میکائیل یک مَلک مطیع و مقرب پرودگار است. یعنی آن رکنی که در ارتباط با یک ملک و نیز ملائکه‌ی دیگه‌ای که گرداننده‌ی این نظام آفرینش هستند، تمام این‌ها را خداوند متعال به آن‌ها سلطه دارد و آن‌ها فرمانبرداری از ذات ربوبیّت دارند. از او تمرد نمی کنند. لذا گاهی‌اوقات در قرآن گفته می‌شود که آن ملائکه هستند که قبض روح می‌کنند، در آیه‌ای دیگر آمده که ملک الموت هست که قبض روح می‌کند؛ در آیه‌ای دیگری آمده که خداوند خودش قبض روح می‌کند” الله یَتَوَفی الاَّنفُس حین مَوتها” قبض می‌کند نفس‌ها را، این را در وقت مرگ‌شان.
وقتی به ظاهر طرف دقت نداشته باشد می‌گوید. این تناقض است که یک جا می‌گوید خدا قبض روح می‌کند، یک جا می‌گوید ملک الموت قبض روح می‌کند، یک جا می‌گوید ملائکه قبض روح می‌کند، در صورتی که این دارد اوج تبعیت این ملائکه را در ارتباط با ذات ربوبیّت را نشان می‌دهد. اگر ملائکه قبض روح می‌کنند به دستور ملک الموت هست و اگر ملک الموت قبض روح می‌کند این‌ها به دستور ذات ربوبیّت است که قبض روح می‌کنند. بعنی حتی قبض روح در ارتباط با موجودات را بخواهید حساب بکنید این وسائطی هست که این روح را قبض و منتقل می‌کند به عالم برزخ در خصوص انسان‌ها. یا در خصوص اجنه این‌ها همه تحت سلطه ذات ربوبیّت هستند. لذا سلطنت پرودگار عالم سلطنتی با شکوه است، سلطنت با جلالت است وَ جَلَّ فِی سُلطانِه اشاره به این مسئله دارد.
