تفسیر ابن ابی حاتم :
حَدَّثَنَا الْمُنْذِرُ بن شاذان، ثنا هوده، ثنا عَوْنٌ، عَنِ الْحَسَنِ أَنَّهُ قَرَأَ: عَمِلَ غَیْرَ صَالِحٍ قَالَ: کَانَ وَلَدَ زِنْیَهٍ وَکَانَ یُنْسَبُ إِلَیْهِ فَنَفَاهُ اللَّهُ مُنْذُ یَوْمِ الْغَرَقِ.
حسن بصری در مورد عبارت ” عمل غیر صالح ” {سوره ی هود،آیه۴۶} می گوید که : پسر نوح زنازاده بود(حاصل زنا بود) (!!!) و به نوح نسبت داده می شد بنابراین خدا او را در روزی که همه غرق شدند منع کرد.
تفسیر ابن ابی حاتم، ج ۶ ، ص ۲۰۴۰ ط مکتبه نزار مصطفی الباز .
====================================
بررسی سندی روایت :
۱ ) المنذر بْن شاذان، أَبُو عُمَر الرّازیّ :
عَنْ: یَعْلَى بْن عُبَیْد، وعُبَیْد الله بْن مُوسَى. وَعَنْهُ: ابن أَبِی حاتم، وإِسْحَاق بْن محمد الکَیْسانیّ، وَغَیْرُهُمَا. قَالَ أَبُو حَاتِمٍ: لَا بَأْسَ بِهِ.
تاریخ الاسلام للذهبی، ج ۶ ، ص ۲۱۶ ط دار الغرب الاسلامی
۲ ) هوذه بن خلیفه بن عبد الله بن عبد الرحمن بن أبى بکره الثقفى البکراوى :
رتبته عند ابن حجر : صدوق
رتبته عند الذهبی : صدوق
الإِمَامُ، المُحَدِّثُ، مُسْنِدُ بَغْدَادَ، أَبُو الأَشْهَبِ هَوْذَهُ بنُ خَلِیْفَهَ بنِ عَبْدِ اللهِ بنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بنِ أَبِی بَکْرَهَ نَفِیْعٍ الثَّقَفِیُّ، البَکْرَاوِیُّ، البَصْرِیُّ، الأَصَمُّ، نَزِیْلُ بَغْدَادَ.
وَکَانَ صَاحِبَ حَدِیْثٍ وَمَعْرِفَهٍ.
قَالَ أَبُو حَاتِمٍ: صَدُوْقٌ.
وَقَالَ النَّسَائِیُّ: لَیْسَ بِهِ بَأْسٌ.
سیر اعلام النبلاء، ج ۱۰، ص ۱۲۱ و ۱۲۲ و ۱۲۳ ط موسسه الرساله
۳ ) عوف بن أبى جمیله العبدى الهجرى :
در کتب سته روایت دارد و همچنین :
رتبته عند ابن حجر : ثقه رمى بالقدر و بالتشیع
رتبته عند الذهبی : قال النسائى : ثقه ثبت
۴ ) و راوی آخری نیز ” حسن بصری ” است که از ائمه و فقهای معروف اهل سنت است ولی با این حال شرح حال او را از ” اعلام زرکلی ” که وهابیون به این کتاب ارادت ویژه دارند،ذکر می کنیم :
تابعی، کان إمام أهل البصره، وحبر الأمه فی زمنه. وهو أحد العلماء الفقهاء الفصحاء الشجعان النساک.
تابعی،امام اهالی بصره بود و در زمان خویش حبر امت بود و او یکی از علماء و فقهاء و انسان های دلیر و بسیار اهل عبادت بوده است.
الاعلام للزرکلی، ج ۲ ، ص ۲۲۶ ط دار العلم للملایین .
=========================================
اما دیدگاه علمای تشیع در باره اتهام فحشاء کنندگان به همسران پیامبران :
شیخ طوسى رحمت الله علیه معروف به شیخ الطائفه در باره اتهام فحشا به همسرن پیامبران به نقل از ابن عباس مىنویسد :
ما زنت امرأه نبی قط، وکانت الخیانه من امرأه نوح انها کانت تنسبه إلى الجنون والخیانه من امرأه لوط انها کانت تدل على أضیافه.
هیچ یک از زنان پیامبران هرگز زنا نکرده است، خیانت زن نوح این بود که آن حضرت را متهم به دیوانگى کرده بود و خیانت زن لوط نیز این بود که جاى مهمانان حضرت لوط به کفار نشان داد.
التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۴۹۵ .
حتی آلوسی گفته اعتقاد شیعیان به فاحشه بودن عائشه، دروغ و تهمت است :
ونسب للشیعه قذف عائشه رضی الله تعالی عنها بما براها الله تعالی منه وهم ینکرون ذلک أشد الإنکار ولیس فی کتبهم المعول علیها عندهم عین منه ولا أثر أصلاً. وکذلک ینکرون ما نسب إلیهم من القول بوقوع ذلک منها بعد وفاته صلى الله علیه وسلم ولیس له أیضا فی کتبهم عین ولا أثر.
به شیعیان نسبت داده شده است که به عائشه تهمت زنا که خداوند او را از آن مبرّا کرده است، زدهاند؛ در حالى که خود آنها چنین مطلبى را شدیدا انکار مىکند؛ در کتابهاى مورد اعتماد آنها چنین مطلبى دیده نمىشود و اصلا اثرى از آن نیست. همچنین آنها وقوع فحشا را براى عائشه بعد از وفات رسول خدا صلى الله علیه وآله انکار مىکنند و از این مطلب نیز در کتابهاى آنها اثرى دیده نمىشود.
روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، ج ۱۸، ص ۱۲۲