پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
ابو یعلی موصلی از بزرگان علم حدیث اهل سنت در مسند خود روایتی را با (سند صحیح) نقل کرده است که امیرمؤمنان علیه السلام رسول خدا صلی الله علیه وآله را در خواب دیده و از دست امت شکایت کرده است :
۵۲۰ – حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مُوسَى، حَدَّثَنَا شَرِیکٌ، عَنْ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِی صَالِحٍ، عَنْ عَلِیٍّ، قَالَ: رَأَیْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی مَنَامِی، فَشَکَوْتُ إِلَیْهِ مَا لَقِیتُ مِنْ أُمَّتِهِ مِنَ الْأَوْدِ وَاللَّدَدِ فَبَکَیْتُ، فَقَالَ لِی: «لَا تَبْکِ یَا عَلِیُّ»، وَالْتَفَتَ فَالْتَفَتُّ، فَإِذَا رَجُلَانِ یَتَصَعَدَانِ وَإِذَا جَلَامِیدُ تُرْضَخُ بِهَا رُءُوسُهُمَا حَتَّى تُفْضَخَ ثُمَّ یَرْجِعُ، أَوْ قَالَ: یَعُودُ، قَالَ: فَغَدَوْتُ إِلَى عَلِیٍّ کَمَا کُنْتُ أَغْدُو عَلَیْهِ کُلَّ یَوْمٍ، حَتَّى إِذَا کُنْتُ فِی الْخَرَّازِینَ لَقِیتُ النَّاسَ، فَقَالُوا: قُتِلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ .
از ابو صالح نقل شده است که امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه وآله را در خواب دیدم؛ پس نزد آن حضرت از دست امتش شکایت کردم؛ از انحرافات آنها و خصومت شدیدی که با من داشتند. سپس گریه کردم . آن حضرت فرمود: ای علی گریه نکن. سپس به طرفی توجه کرد و من نیز متوجه شدم و دیدم که دو نفر را بالا می‌برند و با سنگ‌های بزرگ و صخره‌ای به سر آنها کوبیده می‌شود به صورتی که مغز آنها بیرون می‌آید و سپس به حالت اول بر می‌گردند و …
راوی می‌گوید: مثل هر روز صبح که نزد علی علیه السلام می‌رفتم، نزد آن حضرت رفتم به منقطه خراز ها که رسیدم با مردم ملاقت کردم و آنها گفتند که امیرمؤمنان علیه السلام کشته شده است.
أبو یعلى الموصلی (المتوفى: ۳۰۷هـ)، مسند أبی یعلی، ج ۱، ص ۳۹۸ ،
المحقق: حسین سلیم أسد؛ الناشر: دار المأمون للتراث – دمشق .
و همچنین ابن حجر هیثمی نیر این روایت رو در مجمع الزوائد با سند صحیح آورده :
مجمع الزوائد ، ج ۹ ، ص ۱۳۸ ، ح ۱۴۷۸۸ .
==========================================
حال سؤال این است که آن دو نفری که در جهنم عذاب می‌شدند؛ چه کسانی هستند؟؟
ابوبکر و عمر یا معاویه و عمرو عاص؟ یا …
همان گونه که مشاهده می کنید، هیثمی در مجمع الزوائد ادعا کرده است که آن دو نفر ابن ملجم و رفیقش بوده‌اند؛ در حالی که این مطلب با روایت سازگار نیست؛
زیرا :
اولا :
زمانی که امیرمؤمنان علیه السلام رسول خدا (ص) را در خواب دیده و از امتش شکایت کرده است ، هنوز به شهادت نرسیده بوده و هنوز ابن ملجم و رفیقش کاری نکرده بودند که آن حضرت از آنها شکایت کند؛
ثانیا :
امیرمؤمنان علیه السلام از دست امت و انحراف آنها و دشمنی آنان با خودش شکایت کرده است؛ پس آن دو نفر نیز باید کسانی باشند که امت را گرفتار این انحراف کرده و سبب دشمنی مردم با خاندان رسول خدا (ص) شده‌اند.
آیا ابن ملجم چنین کاری کرده است؟
بنابراین مقصود ابن ملجم و رفیقش نیست؛ بلکه مقصود کسانی هستند که امت اسلامی را از مسیر حق منحرف و به سمتی کشاندند که امت اسلامی دشمن خاندان پیامبر شوند و آنها را به شهادت برسانند
