اهانت ابوبکر به حضرت علی وحضرت زهرا علیهماالسلام_ابن ابی الحدید

توهین ابوبکر به صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها
بچه سیدا نخونید تو رو خدا منو ببخشید

قال أبو بکر و حدثنی محمد بن زکریا قال حدثنا جعفر بن محمد بن عماره بالإسناد الأول قال فلما سمع أبو بکر خطبتها شق علیه مقالتها فصعد المنبر و قال: أیها الناس ما هذه الرعه إلی کل قاله أین کانت هذه الأمانی فی عهد رسول الله ص‏ألا من سمع فلیقل و من شهد فلیتکلم إنما هو ثعاله شهیده ذنبه مرب لکل فتنه هو الذی یقول کروها جذعه بعد ما هرمت یستعینون بالضعفه و یستنصرون بالنساء کأم طحال أحب أهلها إلیها البغی.

«ای مردم این چه سست عنصری در برابر هر سخن است؟ این آروزها در زمان رسول خدا کجا بود؟ هر که شنیده بگوید و هرکه دیده دهان باز کند. آنکه سخن گفت روباه ماده ­ای بود که شاهدش دمش بود که باعث و بانی هر فتنه است؛ او کسی است که می‌خواهد جنگ از سر گیرد و او می‌گوید این زخم کهنه را پس از آن بسته شده، تازه کنید (دوباره آشوب به راه اندازید)، و از ضعیفان یاری طلبیده و از زنان کمک میجوید؛مانند امّ طحال(برید ببینید ام طحال به کی میگفتن ) که خویشانش روسپی­گری را برای او خوش می­داشتند».
———————————-
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید۱۶: ۲۱۴-و۲۱۵)