پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ معرفی مصادیق اولی الامر در کلام رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم ↓📋 › ؛
در کتاب اکمال‌الدین مرحوم شیخ صدوق، از عده‌ای از اصحاب امامیه روایت شده مسنداً از یونس‌بن ظبیان از جابر جعفی که این‌ها همه از بزرگان بودند؛
«گفت شنیدم از جابربن عبدالله (صحابی بزرگ پیامبر) که می‌گفت چون نازل فرمود خداوند عزوجل بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله این آیه:
﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ﴾
سوره‌ی مبارکه‌ی نساء، آیه ۵۹.
«ای کسانی که ایمان آوردید اطاعت کنید خدا را اطاعت کنید رسول و اولی‌الامر از شما را»
ای مردمی که ایمان آوردید خدای خود را متابعت کنید و پیروی نمایید رسول اکرم و صاحبان امر از خودتان را.
سؤال کردم یا رسول‌الله! خدا و رسول را شناختیم، اولی‌الامر کیانند که پروردگار عزیز پیروی و اطاعت آنان را به طاعت شما مقرون فرموده؟»
ببینید اطاعت محض را می‌گوید!
﴿أَطِیعُوا اللَّهَ﴾ یعنی در همه چیز اطاعت محض از خداوند داشته باشی! بلافاصله واو عطف می‌آورد؛
﴿أَطِیعُوا الرَّسُولَ﴾
یعنی من جمیع جهات باید اطاعت از نبی اکرم داشته باشی؛
﴿وَ أُولِی الْأَمْر﴾
و اطاعت محض باید از اولی‌الامر داشته باشی.
یک نکته‌ای که این‌جا از این آیه استفاده می‌شود این است که رسول خدا و اولی‌الامر هم معصوم هستند!
زیرا اگر خداوند گفت اطاعت محض از این‌ها بکنید، اگر نادرستی در این‌ها راه داشته باشد، خداوند امر به قبیح کرده! مسئله‌ی نادرستی باشد، اطاعت به امر قبیحی کرده!
لذا از این آیه اطاعت محض استفاده می‌شود، بحث عصمت در مورد خدا که مطرح هست؛ خدا که خطا و خطیئه ندارد! پیامبر و اولی‌الامر هم همین‌طور!
«اولی‌الامر کیان‌اند که پروردگار عزیز پیروی و اطاعت آنان را به اطاعت شما مقرون فرموده؟
فرمود: آنان خلفای منن و پیشوایان مسلمانان بعد از من. اول ایشان علی‌بن ابی‌طالب و بعد از او حسن، سوم حسین‌بن علی، و پس از آن علی‌بن حسین، پنجم محمدبن علی که در تورات به باقر معروف است».
این صفت در تورات اصلی که در ارتباط با حضرت موسی علیه‌السلام هست، صفت باقر آورده؛ این‌جا فرمودند که مراد حضرت محمدبن علی هست.
«و تو او را درک می‌کنی. هنگامی که خدمتش شرفیاب شدی، سلام مرا به او برسان».
جابربن عبدالله، امام باقر علیه‌السلام را درک می‌کند و سلام پیامبر هم به امام باقر علیه‌السلام می‌رساند.
«ششم حضرت صادق جعفربن محمد، بعد موسی‌بن جعفر، هشتم علی‌بن موسی، نهم محمدبن علی، دهم علی‌بن محمد، یازدهم حسن‌بن علی، دوازدهم همنام و کنیه‌ی من حجت خدا در زمین و بقیهالله در میان بندگان است که خداوند متعال، مشارق و مغارب زمین را به دست مبارک او فتح فرماید. از نظر شیعه و دوستانش غائب گردد و آن‌قدر غیبتش طولانی شود که بر ایمان خدا ثابت نماند مگر کسی که خداوند قلب او را به نور ایمان آزموده است».یعنی شرایط غیبت این‌قدر شرایط مشکلی هست که چنین قابلیت‌هایی باید آن فرد داشته باشد که آزموده شده باشد چنین اعتقادی را نسبت به امام زمان علیه‌السلام داشته باشد، وگرنه دینش را از دست می‌دهد!
در صفحه‌ی ۸۰۴ راوی گفت:
«جابر عرض کرد یا رسول‌الله! آیا نفع می‌برند شیعیان از او در حال غیبت؟»
نکته این‌جاست!
حالا که این امام غائب است، آیا مردم نفع می‌برند؟
«فرمود قسم به خدایی که مرا به نبوت مبعوث کرده، به تحقیق که شیعه از او منتفع می‌شود و از نور او استضائه می‌کند.»
استضائه مصدر باب استفعال هست؛ یعنی طلب ضوء، طلب نور می‌کنند.
«چنانچه از نور خورشید استفاده می‌کنند اگرچه ابر جلوی او را گرفته باشد.
ای جابر! این سرّ مکنون خداوند و سرّ مخزون علم اوست».
مکنون یعنی سکرت؛ سکرت در انگلیسی پنهان پنهان شده. این یک سرّی هست که پنهان شده و سرّ مخزون علم اوست.
«پس مخزون دار آنرا مگر از اهلش».
یعنی این مسئله‌ای که من دارم به تو می‌گویم، یک سِر هست! چرا؟ جهت هم این بود که اگر حکام می‌فهمیدند، چه بسا جان حضرت باقر علیه‌السلام یا امام زین‌العابدین علیه‌السلام مثلاً به خطر می‌افتاد! این حدیث به عنوان یک سِر مطرح شده!
«جابر گفت پس‌از آن وارد شدم روزی بر علی‌بن حسین. در آن بین که من مشغول سخن بودم با امام چهارم، ناگاه بیرون آمد از پیش زنان و اندرون محمدبن علی؛ تا آخر حدیث»
یعنی حضرت باقر علیه‌السلام را دیده.
جابربن‌عبدالله انصاری، اولین زائر امام حسین علیه‌السلام با عطیه شاگردش هست.
در وقتی که سیدالشهدا علیه‌السلام در سال ۶۱ به شهادت رسیدند، در بین اهل‌بیت علیهم‌السلام، حضرت باقر علیه‌السلام هم بودند.
یعنی امام باقر علیه‌السلام ولادت‌شان سال ۵۷ هست، سال ۶۱ هم ماجرای عاشورا بود، حضرت حدود چهار سال‌شان بود.
که حتی تو تاریخ یعقوبی جلد دوم صفحه‌ی ۳۲۰، نقل کرد از امام باقر علیه‌السلام که گفت:
«جدم امام حسین علیه‌السلام کشته شد در حالی که من چهار سالم بود و کشته شدن او را به یاد می‌آورم».
این را ملای سنی در تاریخ آورده است.
دکتر وحید باقرپور کاشانی
ـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖ
