﷽
⇠ قسمت یازدهم:
⇠#شرحخطبهیغدیر
⇠#دکترباقرپورکاشانی
═══════┅┄
|↫ فراز نهم: وَمُبْدِئاً وَ مُعیداً
|↫ او [خداوند] حقیقتی آغازگر است.
|↫ تعدد واجبالوجود محال است.
|↫ خداوند زمانی نیست، زیرا ابتدا ندارد و ازلی میباشد.
|↫ قالوا انّا للّه و انا الیه راجعون؛ همانا ملک اوئیم و به سوی او باز میگردیم!
متن تایپی سخنان دکتر باقرپور کاشانی در فراز یازدهم:
وَ مُبدِئاً وَ مُعیداً. پیامبر مهربانی در غدیر خم فرازهایی را در معرفی ذات ربوبیّت مطرح کردند. از جمله پیامبر اکرم فرمودند که: “مُبدِئاً وَ مُعیداً”. آن حقیقتی که آغازگر است. حقیقتی است که ابتداکننده است؛ مبدئا. آن حقیقتی است که ابداع با عین صورت میگیرد. گاهی در تفکرات بشری است که خداوند ازلی است و ابتدا ندارد، مخلوقات هم ابتدا ندارند این اشتباه است. پیامبر میخواهند بگویند خداوند مبدئا، ما ابتدا و شروع را در ارتباط با موجودات مطرح میکنیم، یعنی خداوند بود چیزی با او نبود چون اگر حقیقتی با خداوند ازلی باشد و بدون ابتدا باشد، خب نمیشود بگوئیم او خلق است، چون فرض این نمیشود که موجودیت خود را از خداوند گرفته باشد؛ زیرا همیشه بوده است و سابقهی عدم ندارد. و آن حقیقتی که فرض نشود که موجودیتش را از خداوند گرفته است. موجودیت ذاتیاش هست و در تداوم حیات خود نیز نیازمند به او نیست. پس این شریک الباری است و میشود تقدم تعدد قدما، تعدد واجب الوجود، دو خدایی، و این محال است. چنانکه نبی اکرم فرمودند: “الحَمدُ الله عَلا فِی تَوَّحُدِهِ” لذا چون علا فی توحده، لذا مبدئا یعنی این حقیقت شروعکننده هست؛ لذا خداوند زمانی نیست. زمان از کجا به وجود میآید؟ از شیای که ابتدا داشته باشد، شروع داشته باشد، از اولیّن خلق زمان به وجود میآید، امّا خداوند متعالی که ابتدا ندارد و شروع ندارد، حقیقتی که ازلی است، مسبوق به عدم نیست زمانی هم نیست. از اولّین خلقی که ایجاد میکند چون مبدع هم هست زمان هم شروع میشود و اساسا خلق ازلی یک پارادوکس و تناقضی است و مسئله بسیار نادرستیست که نبی اکرم اینجا موضع گرفتهاند که: “مُبدِئاً”. بعد میفرمایند: “وَ مُعیداً “یعنی آغازگر و بازگرداننده است.” اِنّا للّه وَ اِنّا اِلَیه راجِعون ” همانا ما ملک او هستیم و همانا ما به سوی او رجوع میکنیم. این در روایات که حضرات معصومین فرمودند که: اِنّا اِلَیه راجِعون. یعنی در محضر عدل او حسابرسی او نسبت به موجودات مختار در محضر او چنین قرار میگیرند لذا او شروع کرده است و همه چیز نسبت به او که شروع کرده است به او برمیگردد؛ یعنی در محضر او و در دسترس بازخواست عدل او مورد ارزیابی قرار میگیرند. و فرمودند: “کُلُ اَمراً اِلیه یَعود” و هر امری به سوی او باز میگردد. هر موجودی در محضر عدالت او قرار میگیرد، هر موجودی هر آن چیزی که خداوند سرشته و تقدیر کرده آخر همانگونه قرار میگیرد؛ حتی در ارتباط با موجوداتی که آنجا هستند و مختار نیستند و موجودات مختار هم با حسن اختیار و اراده و سوء اراده و اختیار در ارتباط با عدل او قرار میگیرند. وَ اِنّا اِلَیه راجِعون و کُلُ اَمر اِلَیه یَعود.