شرح خطبه‌ی غدیر (قسمت دوازدهم)

﷽
⇠ قسمت دوازدهم:

⇠#شرح‌خطبه‌ی‌غدیر
⇠#دکتر‌باقر‌پورکاشانی
═══════┅┄‌
|↫ بارِئُ الْمَسْمُوکاتِ وَداحِی الْمَدْحُوّاتِ وَجَبّارُ الْأَرَضینَ وَ السّماواتِ.
|↫ علم و قدرت خداوند نسبت به تمام مخلوقات [سماوی و اَرضی] با توجه به آیه‌ی ۱۲ سوره‌ی طلاق.
|↫ تفکر به خلق آسمان‌ها و زمین.
|↫خلق عالم با علم خدا.
|↫ مرحوم محدث قمی روایتی از امیرالمؤمنین نقل کرده‌اند که:
هیچ عبادتی همانند تفکر و مطالعه‌ی مصنوعات الهی نیست.‌

برای دانلود ویدئو، روی لینک زیر کلیک کنید.
https://aparat.com/v/hx4LA

متن تایپی سخنان دکتر باقرپور کاشانی در فراز دوازدهم:

بارِیُ المَسمُوعاتِ وَ داحِی المَدحُّواتِ وَ جَبّارُ الاَرَضینَ وَ السَّماواتِ.نبی اکرم در ادامه‌ی مباحث توحیدی در حدیث غدیر فرمودند: بارِیُ المَسمُوعاتِ وَ داحِی المَدحُّواتِ وَ جَبّارُ الاَرَضینَ وَ السَّماواتِ. باری یعنی به وجود آورنده، مسموکات از سمک گرفته می‌شود و سمک به معنی سقف هست. مسموکات یعنی بالا برده شده‌ها، برافراشته شده‌ها، کنایه از آسمان‌ها و مخلوقات آسمانی است. پس در این عبارت می‌فرمایند که خداوند عالم به وجود آورنده مخلوقات آسمانی است، به وجود آورنده‌ی بالابرده شده‌هاست. و “داحی المدحوّات” داحی یعنی گستراننده، پهن‌کننده. مدحوات یعنی گسترده‌ها، پهن شده‌ها کنایه از زمین‌هاست. در این قسمت نبی اکرم  می‌خواهند تذکر بدهند که خداوند متعال خالق آسمان‌ها و زمین‌هاست. در این خصوص که زمین‌ها مطرح شده و این که بحث خلقت که مطرح می‌شود خداوند عالم را برای انسان خلق کرده است. لذا ثمره‌ی آن در خداشناسی چه چیزی می‌تواند باشد؟ در سوره‌ی مبارکه طلاق آخرین آیه (۱۲)، خداوند متعال می‌فرمایند: “الله الَّذی خَلَقَ سَبعَ السَمواتِ وَ مِنَ الاَرض مِثلَهُنَّ یَتَنَزَلُ الاَمرُ بَینَهُنَّ تَعلَمُ اَنَّ الله عَلی کُلِ شَیِ قَدیر وَ اَنَّ الله قَد اَحاطَ بِکُلِ شَی عِلماً”. الله کسی است که هفت آسمان را خلق کرد و مانند آن زمین‌ها را خلق کرد. فرمان نافذ خودش را بین آن‌ها فرو فرستاد.خب به چه خاطر امر خودش را بین این‌ها فرستاد؟ ماحصل این است که بدانید نسبت به دو صفت خداوند که پرودگار عالم، علی کل شی قدیر، یعنی خداوند قدرت دارد نسبت به تمام موجودات. و قداحاط بکل شی علما، و علم دارد نسبت به تمام مخلوقات. پس این دوصفت پرودگار که علم و قدرت عین ذات ربوبیّت است. در تاّمل و تفکّر در آسمان‌ها و زمین و مخلوقات این یادآوری و تذکر است که آن خدایی که این عالم با این پیچیدگی و باعظمت را خلق کرده است و چنین قدرتی دارد من باید بر چنین قدرتی متکی باشم. و هیچ جبارّی نمی‌تواند اگر پشتم به خدا باشد و مشیت خداوند بر این تعلق بگیرد بتواند کاری بکند. و این که خداوند متعال این عالم را بر اساس علم خلق کرده است و توجه داشته باشم که علم او اِشراف و اِحاطه بر تمام موجودات سماوی و زمینی دارد. لذا در روایتی در سفینه البحار مرحوم مقدس قمی در ماده‌ی فکر، حدیثی از امیرالمؤمنین نقل کردند که حضرت فرمودند: قال علی علیه‌السلام فی ما اوصی به الحسن: لا عبادک التفکر فی صنع الله عزوجل، حضرت علی علیه‌السلام به فرزندشان فرمودند که هیچ عبادتی همانند تفکر و مطالعه در مصنوعات الهی نیست. پس در این فراز “باری المسموکات و داحی المدحوات” این جا می‌خواهند ما را تذکر بدهند که ما را به فکر وادارند تا متوجه باشیم این دو مسئله‌ی خلق آسمانی و زمینی می‌تواند عبادت و کمال و در جهت مناسب حق و حقیقت ما را قرار بدهد.