پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
یکی از موارد در مسئله معاد این است که مرحوم آخوند ملاصدرا در اسفار اصرار دارد بر اینکه عذاب برای خالدین در جهنم عذب و گوارا میگردد!!!؟ و برای عقیده خود مبنائی اخذ کرده و بر اثر شبهاتی به این مطلب انس گرفته است با اینکه مسئله عذاب و رنج و گرفتاری شدید و شکنجه های گوناگون برای خالدین در نار (معاندین با حضرت حق)از قطعیات قرآن و حدیث می باشد.
با این حال ایشان گفته اند که خالدین در جهنم از آتش و دیگر وسیله های گرفتاری در دوزخ نه تنها رنج نمی برند بلکه بسیار خوش و خشنودند و در لذت کامل بسر می برند همچنانکه بهشتیان در بهشت متنعمند؛ تاآنجاکه وی در ادله خود به عنوان تایید مطلب از ابن عربی نیز عبارتی چنین نقل می کند:
(فهم یتلذذون بما هم فیه من نار و زمهریر و ما فیها من لدغ الحیات و العقارب کما یتلذ اهل الجنه بالظلال و النور و لثم الحسان من الحور)؛؛؛[سبحان الله آیا این نمونه بارز تحریف در کلام وحی نیست ؟]
معاد جسمانی
ما اگر بخواهیم بحث معاد را از نظر شریعت بررسی کنیم باید با دید یک انسان متعقل و دقیق، ولی خالی الذهن از قواعد و مختارات فلسفی خاص،به مدارک شرعی نظر بیندازیم و ببینیم آیا از قرآن و حدیث مسلک نوع محدثین و فقهاء استفاده می شود یا مسلک صدر المتالهین !؟.
آدرس:مناظره آیت الله سیدان و علامه جوادی آملی پیرامون معاد جسمانی/۶۶ و ۶۷
