برچسب آرشیوها: بن عربی

امام خمینی : اسفار اربعه با طول و عرضش از سفر به سوی دوست بازم داشت ، نه از فتوحات فتحی حاصل و نه از فصوص الحکم حکمتی دست داد . به سوی نور ، صحیفه نور ج ۲۲ ص ۳۸۰ – آذر ماه ۱۳۶۵ استاد باقرپور کاشانی:گروهی عامل کمالات مرحوم امام خمینی را عرفان ابن عربی(در کتاب فصوص وفتوحات)وفلسفه …

حاج میرزا ابوالفضل طهرانی در كتاب « شفاء الصدور فی شرح زیارة العاشور» گوید: « هیچیك از علمای اسلام جز عبدالمُغیث بغدادی كه در رساله در منع لعن یزید نوشته، و محی الدین عربی، و عبدالقادر جیلانی، و عامّه نواصب كه هیچ یك از اینها مسلمان نیستند، نباید ملتزم به این امر شوند.» [1]و ایضاً گوید: « و از محی الدین عربی كلامی در «صواعق» نقل شده كه تصریح به جمیع آنچه گفته ایم بر سبیل اجمال كرده،« یزید حسین را نكشت مگر با شمشیری كه جدّ حسین در كف یزید نهاده بود. یعنی موجب قتل حسین اعتقاد باطل یزید بود كه خود را خلیفه و حسین را طغیان كننده بر خود می پنداشت . چرا كه مردم قبلاً با یزید بیعت نموده بودند، و در تحقق بیعت ، بیعت بعضی از اهل حلّ و عقد كفایت می كند . و بیعت با یزید اینچنین بود، به علت آنكه بسیاری از مردم از روی اختیار اقدام بر بیعت با یزید كردند. این در صورتی است كه از جانشین قرار دادن معاویه وی را در جای خود صرف نظر نمائیم؛ و اما با در نظر گرفتن استخلاف معاویه،‌دیگر موافقت أحدی از اهل حلّ و عقد، شرط نیست» ابن عربی در كتاب « الغوامض و العواصم» می نویسد: