رحبه نام مکانی است در مسجد کوفه که امیر مومنان علی (ع) در آن به قضاوت می پرداختند و ظاهرا روایت مربوط به زمان خلافت حضرت و زمانی است که دیگران (امثال معاویه) با حضرت مخالفت کرده و داعیه خلافت داشتند ..
احمد بن حنبل در مسندش ( با سند صحیح ) نقل میکند :
حضرت على علیه السّلام مردم را در رحبه گرد آورد و فرمود : سوگند میدهم هر مرد مسلمانى که غدیر خم را به خاطر دارد و سخنى را که در آن روز از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده است ، از جا برخیزد . سى تن از مردم براى اقامه شهادت بپا خاستند ابو نعیم گفته است که افراد بسیارى شهادت دادند و اعلام کردند آن هنگام که رسول خدا (ص) دست امیر المؤمنین على (ع) را به دست مبارک خود گرفت خطاب به مردم فرمود :آیا میدانید که من شایسته تر به مؤمنان از خود آنها می باشم؟ همگى فرمایش رسول خدا (ص) را تصدیق کردند. رسول خدا (ص) فرمود : هر کس من مولای او هستم ، این [علی] مولای او است ، پروردگارا ! دوست على را دوست بدار ، و دشمن على را دشمن بدار . ابو طفیل گفت : از میان جمع در حالى بیرون رفتم که در خودم احساس ناراحتى می کردم ، و در بازگشت از اجتماع مردم ، به دیدار «زید بن ارقم» رفتم و به او گفتم : از على چنین و چنان شنیدم و ناراحت شدم ! «زید» گفت : آنچه را که شنیدى انکار مکن ! به دلیل آن که، آنچه را که استماع کرده اى من خود از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده ام !
هیثمی بعد از نقل روایت میگوید :
رواه أحمد ورجاله رجال الصحیح غیر فطر بن خلیفه وهو ثقه .
این روایت را احمد نقل کرده و راویان آن ، راویان صحیح بخاری هستند ؛ غیر از فطر بن خلیفه که او نیز مورد اعتماد است.
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ، ج ۹ ، ص ۱۰۴ ، ح ۱۴۶۱۲ .