پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ نبوت و شریعت زرتشت در بیان بزرگان زرتشتی ↓📋 › ؛
آقای آبتین ساسان‌فر از مترجمین گات‌ها، بحث گات‌ها را که مطرح می‌کند، در صفحهٔ ۱۱ مینویسد:
«در گات‌ها، زرتشت خود را واسطهٔ انسان و خدا نمی‌داند. در گات‌ها، زرتشت خود را واسطهٔ انسان و خدا نمی‌داند. روایات و اشاراتی در گات‌ها بدین‌ترتیب که زرتشت در خواب دید یا فرشته‌ای به او ابلاغ کرد دیده نمی‌شود. اهورامزدا خدای زرتشت در گات‌ها هرگز با او گفت‌و‌گو نمی‌کند».
منتها ایشان باز در همین گات‌ها صفحهٔ ۲۴۸ می‌گوید:
«در گات‌ها بارها زرتشت از اهورامزدا پرسش می‌کند ولی جوابی نمی‌گیرد».
این‌طور نیست که مثلاً فرض بکنید در ارتباط با ادیان ابراهیمی این‌طوری باشد که مثلاً یک مَلکی بیاید به‌عنوان جبرئیل مثلاً، بیاید بگوید من از ناحیهٔ خدا آمدم، آیاتی را بخواند، این‌ها را این پیامبر برود بین مردم بخواند. ایشان صراحتاً می‌گوید اینکه زرتشت را واسطهٔ بین خدا و بدون اینکه خواب ببیند فرشته‌ای باشد، این حرف‌ها نیست!
جناب آقای پروفسور دوشن گیمن، ایشان مینویسد:
«گات‌ها چیزی جز یک مناجات‌نامه نیست و بیان سامان‌داری مانند یک رساله یا یک کتاب اصول دین در آن وجود ندارد».
یعنی یک کتاب اعتقادی که بخواهیم در نظر بگیریم یا در ارتباط با شریعت در نظر بگیریم نیست! عبارت دیگری باز ذکر کردند در کتاب آیین اختیار، از آقای کوروش نیکنام؛ ایشان آورده که:
«در وحی، فرشته مأمور می‌شود تا کلامی را از سوی خداوند به گوش پیامبر برساند تا پیامبر آن را برای مردم بازگو کند. در آیین زرتشتی فرشته نداریم، بلکه دل‌آگاهی و روشن‌بینی و الهام داریم. آنچه به زرتشت می‌رسد و به زبانش جاری می‌شود، سروش یعنی ندای درونی انسانی است».
ایشان این مسئله را صراحتاً بیان می‌کند.
جناب آقای دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، ایشان هم یک نکته این‌جا دارد؛ در کتاب تاریخ مردم ایران صفحهٔ ۵۳ تا ۵۴ مینویسد:
«مفهوم پیامبری را آنگونه که در نزد اقوام عبری و سامی هست با آنچه در محیط آریایی زرتشت ممکن بوده است به ذهن آید، نباید قیاس کرد و الهام زرتشت و ارتباط او با نیروهای ماورای انسان بدون شک با آنچه در نزد طوائف بدوی آسیا و فرقهٔ شمنان معروف بوده می‌باید بیشتر نزدیک بوده باشد تا به آنچه در نزد اقوام سامی و پیغمبران یهود مأمور بوده است».
جناب آقای موبدان اردشیر خورشیدیان، ایشان رئیس کنونی انجمن موبدان تهران هست؛ یک شخصیت مطرحی می‌باشد. در تعریف شریعت بیان می‌کند:
«شریعت به معنای بردن باورهای دینی به سوی سنت یعنی رسوم و آداب و عادات دینی مابین مردم است، تا حرکات و رفتار شخصی و اجتماعی زرتشتیان به صورتی تنظیم شود که تا آن‌جا که ممکن است با طریقت دین تطبیق داشته یا لااقل مخالف آن نباشد».
بعد ایشان در ادامه در پاسخ به پرسش‌های دینی زرتشتیان صفحهٔ ۱۰۸ بیان می‌کند:
«در گات‌ها از هیچ سنن و آداب ویژه‌ای سخن به میان نیامده و همهٔ آیین‌ها، سنن زرتشتی را انجمن مگان یا مغان بنا کردند».
هیچی نیامده! این را انجمن مگان یا مغان بیان کردند! عبارت در پاسخ به پرسش‌های دینی زرتشتیان، صفحهٔ ۱۰۸ است.
دکتر آبتین ساسان‌فر، ایشان می‌گوید:
«شریعت به آن معنی که در برخی از ادیان وجود دارند در گات‌ها دیده نمی‌شود».
کجا گفته؟ گات‌ها صفحهٔ ۱۲، جناب آبتین ساسان‌فر.
حتی جناب موبد، کوروش نیکنام می‌گوید: «زرتشت در سرودهای خود به دستور زندگی اشاره‌ای نداشته، به احکام اشاره‌ای نداشته. بینش زرتشت، چگونگی خوراک‌خوردن، جامه‌پوشیدن، تن را شست‌وشوکردن، گام‌برداشتن، حلال و حرام و مانند این‌ها را به دانش زمان واگذار کرده است».
این مسئله را جناب کوروش نیکنام در سایت‌شان مطرح کردند. آدرس سایت هم هست، دوستان می‌توانند رجوع بفرمایند.
-دکتر وحید باقرپور کاشانی.
