صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ نظم و نظامات و هدفداری جهان در اثبات پروردگار در تقریر علامه سیدان ↓📋 › ؛
در کتاب «دروس اعتقادی»، از حضرت آیتالله سیدان؛ ایشان یک بحثی را در صفحهی ۳۶ دارند با عنوان:
«برهان دوم، نظم و نظامات و هدفداری در جهان»
من کتابهای مختلفی را نگاه کردم، تقریباً میتوان گفت خیلی شسته و رفته و لُبّ قضیه را گفتن و روان گفتن از این کتاب پیدا نکردم، برای همین این را آوردم.
ایشان مینویسند:
«وجود آفریدگار دانا و توانا و حکیم و قائم به خود و نگهبان جهان، حقیقتی است روشن، و انسان هنگامی که به جهان و جهانیان مینگرد، و به زمین و آسمان و ماه و خورشید و ستارگان و حرکت منظم و دقیق حسابشده و هدفدار و حکیمانهی موجودات عظیم توجه میکند، بدون تردید و درنگ، حقیقتی دانا و توانا و قائم به خود را آشکار مییابد، و با اینکه کنه ذات آن حقیقت عظیم، پنهان از حواس و تصور او میباشد، وجود چنان حقیقتی را بدون شبیه و نظیر و مانند به خوبی میپذیرد».
ایشان میگویند در هر چیزی! مثلاً ببینید بحث ژن را مطرح کردند، DNA را مطرح کردند، بحث جهش ژنی را مطرح کردند، ایشان میگویند در هر چیزی! آسمان، زمین، موجودات! همهی اینها را که دقت بکنید در صنع پروردگار، هدفمندی را در اینها شما رؤیت میکنید!
که اینها مبتنی به یک فاعل عالم هست! یک فاعل قادر هست! یک فاعل حی هست! نظم در این خوابیده! هدفمندی و غایتی را دنبال میکند!
بعد ایشان شعری را میآورند:
آفـریـنش هــمه تنبیــه خــداونــد دل اســت
دل نــدارد کـه نــدارد به خــــداونـد اقــــرار
کـوه و صــحرا و بیــابان هـمه در تســبیحند
ببینید اینجا در این بحث چه شد؟
که تمام آن ژنها، تمام آن مولکولها، شعور دارند، فهم دارند، هوشمندند!
تسبیحی که در قرآن آمده، متفرع بر شعور هست.
اینکه میگوید:
﴿یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ﴾
باید شعوری باشد که او را تسبیح بکند! اگر نه تسبیح معنی ندارد!
کـوه و صــحرا و بیــابان هـمه در تســبیحند
نه هــمه مُــستمـعی فـهم کنند ایـن اســــرار
که توانـد که دهـد میــوهی شـیرین از چُـوب
یا که دانـد که برآرد گـل صــد بــرگ از خــار
عقـل حیــران شــود از خوشـهی زرین عـنب
فــهم عاجــز شــود از حُــقهی یاقــوت انــار
پاک و بیعیب خـدایی که عزیزست و قدیر
مـاه و خورشــید مُسـخر کـند و لیـل و نهـار
بعد میفرمایند:
«به بیان دیگر، نظم و نظام و ترکیب متناسب و هماهنگ و حسابشده و هدفدار، دلیل روشن بر ناظم آگاه و توانا و حکیم است، و نظم و نظام و ترکیب متناسب و معقول در خلقت انسان و جهان بدیهی است. پس وجود ناظم آگاه و توانمند وحکیم بدیهی و قطعی است».
بعد مثالی را ایشان آوردند:
«اگر جملهای معنادار و مفید و حکیمانهای ببینید مثلاً جملهی لجاجت و اصرار بیمورد، ابتدایش جهالت و نادانی، و نهایت و پایانش پشیمانی است (حدیثی از حضرت امیر علیهالسلام است) هرگز سؤال نمیکنید آیا این جملهی معنادار و مفیدی که حساب شده از حروف الفبا، حروفی معین و مقدار و اندازهی معین و به کیفیت معین انتخاب و ترکیب گردیده است، ترکیبکنندهای دانا دارد یا نه؟ بلکه سؤال میکنید چه کسی این جمله را نوشته؟ و یا چه کسی این جمله را گفته؟ و این چنین است هنگامی که انسان به خود و جهان مینگرد، این همه شگفتیها و نظم و نظام عجیب و هدفدار و حسابشده را میبیند. هرگز جای آن نیست که سؤال کند آیا این همه شگفتیها و نظم و نظام عجیب، آفریدگاری دانا و توانا دارد؟بلکه بدون تردید، حکم بر وجود آفریدگار دانا و توانا میکنند. آری! دوام نظام و آیندهنگری دقیق که در خلقت موجودات مشاهده میشود، جای هرگونه احتمالی را در نفی آفریدگار دانا و توانا از بین برده، بلکه بدون تردید اثبات پروردگار متعال را مینماید. در مثال زیر دقت نمایید:
هنگامی که به خلقت جنین و طفل در رحم مادر میاندیشیم، مییابیم ساختمان وجود طفل در رحم مادر به گونهای حساب شده خلق گردیده است که آنچه در عالم رحم انجام گرفته است، به طور اکثر در عالم رحم به کار نمیآید، و به خوبی نشاندهندهی آیندهنگری و ترکیب حسابشده و هدفدار و هماهنگ میباشد، و چون طفل وارد عالم دنیا شد، تمامی آنها معنادار و به کار گرفته میشود، و هر آنچه لازم دارد در عالم رحم پیشبینی شده است و دندان که در ابتدا لازم نیست بلکه مضر و مانع تغذیهی کودک است، در مراحل بعد تکوّن مییابد. ساختمان چشم، گوش، زبان، حلق، و بقیهی عضلات طفل در عالم رحم به کار نمیآید. در عالم رحم، دیدن و شنیدن و سخن گفتن در کار نیست. در عالم رحم، تشکیلات پیچیدهی مغز و دستگاه عظیم ریه و قلب در حدی که ساخته شده است به کار نمیآید. ولی تا طفل در عالم دنیا قدم میگذارد، همهی اینها وجودش کاملاً ضروری و مهم و نافع است! بدیهی است که چنین هماهنگی و آیندهنگری جز با نظمدهندهی آگاه و توانا و حکیم امکان ندارد».
میفرمایند نگاه بکنید تا وقتی در عالم رحم هست، اصلاً گوش به چه دردش میخورد؟ این جنین تغذیه میکند، اما هدفمندی اونجا همه اینها را به کار برده برای اینکه وقتی به دنیا آمد، باز در جهت دیگری قرار بگیرد!
میخواهند بگویند که در کل خلقت، این جهت هدفمندی وجود دارد.
بعد ایشان در چند صفحه مطالب جالبی را میفرمایند که پیشنهاد میکنم این کتاب را بخوانید. میگویند اندکی در خود بنگرید!
سپس بحثهایی در ارتباط با جهاز هاضمه و حس لامسه را مطرح میکنند؛ مطالب مختلفی که در مورد شگفتیها و هدفمندی خلقت انسان هست.
دکتر وحید باقرپور کاشانی