پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
مظالم عبارت است از اموالی که انسان از دیگران به ناحق و از روی ظلم گرفته است یا تلف نموده است.
در نتیجه : اموالی که از دیگران سرقت و یا غصب می‌کند و یا به گونه‌ای اتلاف می‌نماید و یا خسارتی که در حال رانندگی به وسیله نقلیه دیگری وارد می‌سازد و فرار می‌کند و حتی اموالی که در ایام کودکی از کسی از روی عمد یا خطا از بین برده است و یا مصرف نموده، و حق صاحب مال را نپرداختند، تمام اینها مصداق مظالم است.
حکم فقهی مظالم
حکم فقهی مظالم که از دو صورت برخوردار است، از این قرار است:
صورت اوّل: صاحب حق و مظلمه را می‌شناسید در این صورت واجب است با مراجعه به او یا حق او را بپردازد و یا از او رضایت بگیرید به این معنا که صاحب حق، او را بریء الذمه کند و حق خود را ببخشد. البته اگر پرداخت حق به طور مستقیم به او محذوری دارد مانند اینکه موجب آبروریزی می‌شود می‌توانید به هر کیفیتی حق او را به او برسانید و لو به اینکه به عنوان بدهی بابت قرض به او پرداخت کنید یا به حساب بانکی او واریز کنید.
صورت دوم:صاحب حق را نمی‌شناسید در این صورت واجب است آن را از طرف صاحبش به فقیر صدقه دهید و به احتیاط واجب به اذن حاکم شرع باشد. و نسبت به مقدار آن، اگر اطمینان ندارید، پرداخت مقدار متیقّن کافی است و نسبت به مقدار مشکوک وظیفه‌ای ندارید.
