امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز در زیارت ناحیه ی مقدسه خطاب به جد مظلوم خود میفرماید: « فَلَئِنْ اَخََّرَ تْنِی الدُّهُورُ وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِکَ الْمَقْدُورُ وَ لَمْ اَکُنْ لِمَنْ حارَبَکَ مُحارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَکَ العَداوَهَ مُناصِباً، فَلأَََََنْدُبَنَََّکَ صَباحاً و مَسآءً، وَ لَأَ بکِْیَنَّ لَکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً حَسْرَهً عَلَیْکَ وَ تَأَسُّفاً عَلی مادَهاکَ وَ تَلَهُّفاً حَتّی اَمُوْتَ بِلَوْعَهِ الْمُصابِ وَ غُصَّهِ الْاِ کْتِیابِ » « پس اگر روزگاران مرا به تأخیر انداختند، و تقدیر الهی مرا از یاری تو باز داشت، و نبودم تا با کسانیکه با تو جنگیدند بجنگم، و با آنانکه به دشمنی تو بر خـاستند، به دشمنی برخیزم، در [عوض] هر صبح و شام برتو ندبـه و زاری میکنم و بر تو به جای اشک، خون گریه مینمایم، از روی حسرت بر تو و از سر سوز و تأسّف بر مصیبتهایی که بر تو وارد گشت. تا آن زمان که در اثر سوز جانفرسای مصیبت و غصّه جانکاه و اندوه فراوان، جان سپارم. »