مقالات

حتماً بارها شنیده‌اید که کامپیوتر از یک منطق صفر و یک تبعیت می‌کند. در چارچوب این منطق، چیزها یا درستند یا نادرست، وجود دارند یا ندارند. اما انیشتین می‌گوید: <آن‌جایی که قوانین ریاضیات (کلاسیک) به واقعیات مربوط می‌شوند، مطمئن نیستند و آنجا که آن‌ها مطمئن هستند،

▪ آیا دو منطق جدید و قدیم در پذیرش مسلمات با یکدیگر تفاوت دارند؟‌به عنوان مثال آیا منطق جدید اجتماع نقیضین را محال می‌داند؟ ـ منطق جدید هم اجتماع نقیضین را محال می‌داند اما اینکه مسلمات دیگر چه هستند مسئله قابل بحثی است. در منطق جدید اصل موضوع و محمول کنار گذاشته می‌شود. در منطق‌های چند ارزشی هم اصل دو ارزشی بودن کنار گذاشته می‌شود.در منطق شهودی هم اصل امتناع ارتفاع نقیضین را کنار می‌گذارند. در هر صورت در کنار منطق رسمی که در مسلمات اشتراک فراوانی با منطق‌های قدیم دارد منطق‌های دیگری هم داریم که البته اختلاف‌های بنیادی با منطق قدیم دارد. منطق قدیم تعریف شده به “آله قانونیه...” ولی از منطق جدید هیچ تعریفی مطرح نشد. اگر منطق جدید را منطق ریاضی با تمام وسعتش بگیریم تعریفی از آن می‌توان به دست داد. یعنی باید آن را با مصادیقش تعریف کنیم و مثلا گفت منطق ریاضی شامل نظریه بازگشت

كتاب درآمدي بر منطق، اثر پل تيدمن وهاوارد كهين، ترجمه‌ رضا اكبري، براي درس منطق عمومي، منطق جديد و منطق رياضي، رشته فلسفه اسلامي و فلسفه غرب، در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد به عنوان منبع فرعي از نظر شكلي و محتوایي نقد و بررسي شدكه بعد از نتيجه‌گيري، پيشنهادهایي براي بهبود و ارتقاي محتوایي و شكلي اثر ارائه گرديد: كتب مشابه از نظر موضوع و عنوان با اثر مذكور: ـ مدخل صورت صورت، غلامحسين مصاحب ـ درآمدي بر منطق جديد، ضياء موحد ـ مباني منطق جديد، لطف الله نبوي

بحث تمایزات مبنایى منطق قدیم و جدید؛ بخصوص در حوزه که منطق ارسطویى را به اسم ((منطق قدیم)) میىشناسند و منظورشان از ((کلاسیکال لوجیک)) منطق جدید است، بسیار مسلم مى باشد. اینکه بگوییم منطق جدید بیشتر صورى است و بیشتر علامت به کار مى برد، تهمتى به منطق قدیم است. « کلاسیکال لوجیک » اصطلاح تا جایى که من اطلاع دارم در حوزه و در بسیارى از دانشگاهها و گروههاى فلسفه به دلایل مختلف که شاید یکى هم کمبود مدرس باشد، منطق ارسطویى تدریس مى شود . خوشبختانه بحث منطقى بحثى عقلى است. اینکه ما منطق قدیم را برداریم و منطق جدید را به جایش بگذاریم کار صرفا عقلى و فرهنگى است. نه ما وارث بر حق ارسطو هستیم نه غربیها. آنهاکه خودشان را بیشتر هم وارث مى دانند یعنى آن مقدار حقى را هم که فرهنگ اسلامى در معرفى منطق ارسطو به غرب در قرون وسطى دارد قبول ندارند الآن هم ترجمه هاى متعدد جدیدى از متون ارسطو مى کنند و ما به همان ترجمه هاى

دکتر ضیاء موحد با بیان اینکه رشته منطق جدید در ایران مورد توجه جدی قرار نگرفته است اظهار داشت: در غرب اهتمام ویژه‌ای به مباحث سنتی منطق ما وجود دارد. به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی حکمت و فلسفه، دکتر ضیاء موحد عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به بررسی وضعیت آموزش و پژوهش منطق در ایران پرداخت و گفت: منطق دانان جدید نشان دادند که در برخی حوزه ها منطق قدیم جوابگو و کارساز نیست. وی افزود: ابن سینا مدعی تمامیت منطق ارسطویی بود، جالب است که کانت هم همین دیدگاه را دارد، اما علمی که به پایان خود رسیده باشد، علم نیست.وی تصریح کرد: باید توجه داشت که علم یک جریان پویا و

جريان اول با جرج بول (20) رياضي دان انگليسي آغاز شد. وي با به کارگيري روشها و نمادهاي جبري به فرمول بندي و نمادگذاري منطق همت گماشت و اين فرمول بندي را در تبيين هرچه دقيق تر استدلال هاي منطق ارسطو به کار گرفت. بنابراين هدف عمده اين جريان را مي توان ارائه يک زبان نمادي جديد براي منطق ارسطويي دانست. جريان دوم با کوششها و تلاشهاي دمورگان (21) رياضي دان انگليسي و پيرس (22) دانشمند و فيلسوف آمريکايي (23) شکل گرفت. اين دو دانشمند مستقل از يکديگر درصدد تبيين منطقي استدلالهاي رياضي برآمدند و در اين راستا به فرمول بندي و نمادگذاري استدلالهاي مبتني بر “نسب” همت گماشتند. اين گونه استدلالها اگرچه پايه و اساس رياضيات را تشکيل مي دهند، در چارچوب منطق ارسطويي توجيه پذير

آنچه در پی می آید ویراسته کنفرانس استاد گرامی جناب آقای دکتر ضیاء موحد می باشد که در جمع مدرسان و پژوهشگران و دانشجویان دانشگاه مفید و دیگر مراکز آموزشی – پژوهشی در تاریخ ۸/۲/۷۶ در دانشگاه مفید ایراد گردیده است. همان گونه که در شماره پیش وعده داده بودیم متن کامل این کنفرانس را تقدیم خوانندگان گرامی می نماییم. …

بخش بزرگی از فلسفه ای که امروزه رواج دارد، نشأت گرفته ازآراء افرادی چون «وایتهد و راسل» است که شالودة منطق ریاضی (جدید) را بنا نهادند. در واقع، منطق ریاضی را باید ازمبانی ریاضیات جدیدوفلسفة تحلیلی به حساب آورد، کاری که به دست برخی از فلاسفه دراین حوزه آغاز گردید، بطور عمده به اصول ریاضیات ورابطة ریاضیات ومنطق مربوط بود، اما نتایج چنان گسترده ای به بارآورد که به تدریج درفلسفه تأثیر عمیق برجای گذاشت. نگرش کلی بر پیشینة تاریخی منطق ریاضی وفراهم نمودن زمینه برای مباحث گسترده تر بعدی، از اهداف این مقاله است.

چکیده: خوبست‏یک انحراف تاریخى را هم تصحیح کنیم. سالها خیال مى‏کردند منطق ریاضى از ابداعات راسل است. در صورتى که خود راسل در کتاب معروف «پرینکیپپا ماتمتیکا» نوشته است که اصول منطقى ما همه مرهون فرگه است. تنها در دو دهه اخیر است که حق فرگه ادا شده است. به زبان فارسى بیشتر از یکى دو تا مقاله از فرگه ترجمه نشده، اما کم‏کم بحث در مورد کارهایش دارد شروع مى‏شود. مبناى اولیه فلسفه منطق جدید هم در کارهاى فرگه است

منظور از منطق قدیم همان منطق ارسطویی است. منطقی که قواعد آن را ارسطو حدود 4 قرن قبل از میلاد وضع کرد. این منطق در قرن 2 هجری با شروع نهضت ترجمه آثار یونانی به جهان اسلام وارد شد و 2 قرن بعد یعنی قرن 4 هجری با کارها و ابداعات ابن سینا به اوج خود رسید. منطق ارسطویی در یونان همچون رودی بود که چون به جهان اسلام رسید به دریایی عمیق تبدیل گشت. باید خاطر نشان کنیم که منطقی را که ابن سینا ارائه کرد هر چند که ارسطویی بود اما وی هیچ گاه مقلد و شارح ارسطو نبود. وی هیچ کتابی در شرح و تفسیر ارسطوئیان قبل از خود به نگارش در نیاورد برخلاف کسانی چون فارابی و ابن رشد که عمدتا در