مطالب در عرفان و تصوف

  مرجع معظم تقلید اسلام حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: مبارزه با عرفانهای کاذب از اوجب واجبات است حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در دیدار با اعضای موسسه بهداشت معنوی ضمن تقدیر از تلاشهای موسسه فرمودند:در دنیا یک تحولی ایجاد شده و چنین گرایش هایی به وجود آمده است. همه چیز را هم نمی توان به سیاست ربط داد. یکی …

  بسم الله الرحمن الرحیم                                                                                 عباس سعیدی رووس مطالب –        اعتقاد به همه خدایی –     …

    حسن زاده آملی در کتاب ممدالهمم چنین میگوید: بدان اینکه نبى (ص) اطیب طیبین است و عایشه‏ و باقى زوجات نبى اطیب طیباتند. پس پیغمبر (ص) و دیگر اولیاى الهى از آن چه که ظالمان در حق زوجات و اعراض آنها مى‏گویند مبرا هستند.  « ممد الهمم در شرح فصوص الحکم، ص: ۶۱۹»     آیا عایشه که در فرمایش پیامبر اکرم …

  دانلود کتاب داوریهای متضاد در مورد ابن عربی – داوود الهامی لینک دانلود لینک کمکی

مرحوم علی دوانی می نویسد: حسین بن منصور حلاج از مردم بیضاء فارس بوده و در واسط عراق نشو و نما یافته است. باید دانست که به گفته عطار در «تذکره الاولیاء» و جامى در «نفحات الانس» و سایر منابع، اکثر مشایخ صوفیه حسین بن منصور حلاج را از سلک تصوف خارج دانسته‏ اند و نیز در تمام تذکره‏ ها و کتب صوفیه حلاج را سنى می­ دانند. ولى به نظر می­ رسد که وى ادعاى تشیع داشته، که به دروغ مدعى نیابت امام زمان و بابیت بوده است. نکته دیگر اینکه گروهى از صوفیه نظر به حالات عجیب و ادعاهاى غریب او، گفته‏ اند دو حسین بن منصور بوده؛ یکى حلاج که مردى ربانى بوده و دیگرى حسین بن منصور ملحد! که در سحر و شعبده دست داشته است! به هر صورت که باشد آن حسین بن منصور حلاج که در سال سیصد و نه هجرى در زمان خلافت مقتدر عباسى به جرم ادعاى خدائى و «انا الحق» گفتن و سایر ادعاهاى خلاف شرع به قتل رسید، همان است که در اینجا معرفى می­ گردد، و او چه سنى و چه شیعى؛ خواه صوفیه او را از خود بدانند، یا برانند؛ از نظر شیعه مطرود و ملعون و ساحرى شعبده ‏باز و مرتاضى افسونکار بوده است که با این فوت و فن‏ها مردم ساده را به دام می­ انداخته و سرانجام نیز جان خود را در این راه باخته و سپس مریدانش او را ولى خدا بلکه به عقیده حلول و اتحاد با خدا یکى دانسته و معجزات و کراماتى برایش نقل کرده ‏اند که براى هیچ پیغمبر مرسل و امام معصومى نقل نشده است.

در پی انتشار مطالب در رد فرقه تصوف و اثبات انحرافات ان توسط معصومین با استمداد از فقهای شیعه آقای صمدی آملی بدون پاسخ به روایات معصومین و فتوای فقها که کلامشان بر ما حجت است دست به توهین و گستاخی زد    محضر مبارک مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی …. پس از تقدیم سلام و تحیات وافره …

بحث ما پیرامون مهدویت از دیدگاه مذاهب مختلف اهل سنت بود، دیشب رسیدیم به بحث متصوفه و نظر صوفیان و عارفان پیرامون بحث مهدویت. در این زمینه آنچه که از ابن عربی و دیگر عارفان و صوفیان به ما رسیده، مقداری را خدمت عزیزان تقدیم می‌کنم. بحث امشب ما ادامه‌ی بحث دیشب است. یعنی یک سلسله مشکلاتی در عقاید عارفان پیرامون آقا بقیة الله است که باید بحث شود. مهدویت نوعی یکی از مسائل مهم که عرفا مبتلا شده‌اند بحث مهدویت نوعی است. آن‌ها مسئله‌ی مهدویت شخصی را با مهدویت نوعی اشتباه کرده‌اند. مهدویت شخصی یعنی یک فرد، وجود مقدس آقا بقیة الله، که فرزند امام حسن عسگری است، که مادرش حضرت نرجس خاتون است که پدربزرگش امام هادی است. همین طور مشخصات تا برسد به شخص رسول الله، امیرالمؤمنین و صدّیقه‌ی طاهره صلوات الله علیهم اجمعین

ابن عربى در آثار خود به ویژه کتاب فتوحات مکیه بسیارى از بزرگان و سران صوفى پیش از خود را نام برده و از آنها ستایش نموده است و در بسیارى از موارد به نقل و شرح عقاید آنان پرداخته و نظرات آنان را در موارد فراوانى پذیرفته است . وی به بایزید بسطامی نظر خاصى داشته است و کتابى به نام «المنهج السدید فی ترتیب أحوال الإمام البسطامی أبی یزید» نوشته و بعلاوه در اغلب آثارش به کرّات و مرّات با شور و اشتیاق فراوان به ذکر احوال و مقامات و نقل اقوال وى پرداخته است . به عنوان نمونه در فتوحات مکیه در باب سى و پنجم در «معرفت محقّق در منزل انفاس و اسرار پس از مرگ» (الفتوحات المکّیه ، ج ۱ ، ص ۲۱۷) ، تأکید میکند و میگوید : اگر کسى را در حال حیات به معبد و عبادتگاهش اهتمامى و عنایتى باشد و بخواهد آن مکان همواره محفوظ و محترم بماند و در آن کار ناشایستى انجام نپذیرد ، هر گاه بعد از مرگش شخصى وارد آنجا شود و بر خلاف خواسته صاحبش عمل کند ، آیتى مشاهده نماید .

متاسفانه مطالب باطل و خلاف بدیهیات معارف اهل بیت علیهم السلام در سخنان و مکتوبات وی آنقدر قابل توجه هست که با جستجو و تتبّع میتوان لیستی بلند از عناوین آن ارائه داد. لذا بر آن شدیم باز پرده از بخشی از انحرافات وی برداریم تا ماهیت تفکرات انحرافی فرق ضاله صوفیه و پیروان آن بر رهپویان حقیقت و شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام روشن گردد. لازم به ذکر است عارفان اصطلاحی (متصوفه) در گذشته برای ادامه حیات مکتب انحرافی خود و برای محفوظ بودن از مخالفت ها و روشن گری های علمای حقه شیعه معمولا افکار خود را پنهان و اینگونه مطالب را فقط در جلسات خاص به برخی از شاگردان خود بیان میکردند.

در راستای ارائه نظرات علما و بزرگان در خصوص مسائل عرفانی و فلسفی این بار اقدام به درج مطلبی از مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی(بزرگ فرهنگبان میراث اسلامی) می نماییم. با توجه به اینکه در مسائل اعتقادی تقلید به فتوای اجماع فقهای شیعه حرام می باشد، این وبلاگ در مقام القای نظرات بزرگان به خوانندگان نیست(برخلاف آقایان عرفا و فلاسفه که قائل اند هر چه بزرگان گفته اند نباید در آن چون و چرا کرد چون آنان بیشتر از ما می فهمند!!!)و فقط قصد دارد که راه را برای تحقیق هموار نماید. آنچه که به وفور نشر داده شده و می شود و تبلیغ شده و می شود، نظرات اهل عرفان و فلسفه است و حقیقتا جای نقد این کلمات خالی است. ان شا الله که بتوانیم قدمی مثبت در راه ایجاد فضایی آزاد برای مباحثات علمی به دور از تعصبات و اغراض برداریم. مطلب ذیل به نقل از کتاب شریف احقاق الحق جلد ۱، ص۱۸۲و۱۸۴و۱۸۵درج می گردد.