مطالب در عرفان و تصوف

آنچه فلسفه و عرفان به عنوان توحید و معرفت الله بويژه در فلسفه صدرایی و حکمت متعالیه عرضه داشته اند بر خلاف موازین برهانی و آموزه های عقلانی وحیانی است نسبتی با توحید قران و اهل بیت علیهم السلام ندارد. در امر معرفت الله و توحید خداوند دو مسلک و مدرسه وجود دارد:

نگاه به عالم، در مكتب اهل عرفان، دو گونه است: الف) نگاه نزولي و صعودي بر اساس اين نگرش، يك سوي عالَم قوس نزول است (كه از خدا شروع مي‌‌شود و هستي تنزل مي‌يابد و به عالَم خاكي و ماده مي‌رسد) و سوي ديگر آن قوس صعود مي‌باشد (كه حركت تكاملي از عالَم ماده سوي همان حقيقت مجرد و نامتناهي و بي‌اسم و رسم است).

یشوای دهم (ع) همچون نیاكان بزرگوار خود خطر این گروه انحرافی را به مسلمانان گوش زد كرده آنان را از ارتباط وهمنشینی با صوفیان برحذرداشت، حسین بن ابی الخطاب، می گوید: با امام هادی (ع) در مسجد النبی بودم، گروهی از یاران آن حضرت از جمله ابو هاشم جعفری، نیز به ما پیوستند، در این هنگام جمعی از صوفیه وارد مسجد شد در گوشه ای دایره وار نشستند ومشغول ذكر لا اله الا الله شدند، امام (ع) رو به صحابه كرد وفرمود:

سمات: یعنی در عرفان، ما با علم حضوری به خدا می‌رسیم.

در اینكه مولوی اعتقاد به اهل بیت علیهم السّلام ندارند و مطالبی بسیار بسیار بد و زننده دارند، حرفی نیست. مشرب ایشان، سنی است و عایشه را كه در مقابل حجت عصر امیرالمؤمنین علیه السلام لشگركشی كرد و جنگ جمل را به راه انداخت و دشمن مولای متقیان بود، را خاتون پاك معرفی می­كند.

اختصاراً باید دانست که در موقع تحلیل تاریخی این مکتب اوّلین مملکتی که اوّلین ریشه­های مکتب وحدت موجودی در آن تشخیص داده می­شود محیط هندوستان است، در کتاب «ودا» که آن را Sruit (شنیده شده از مبدأ) می­دانند انسان را جزئی از کل دانسته است (کل عبارت از خدا) سپس در قوس نزولی این کل در صورت آگنی Agni (آتش) پرتیوی Pertivi (زمین) نارونا Narona (احاطه کننده) اندرا Andra (آسمان) سوریا Soria (آفتاب) سوّما Soma (ماه) جلوه گر شده است. البته از جنبه تاریخی

با عرض تشکر از اعضای محترم رسانه های مذهبی نسبت به تمجیدات و تشویقاتی که حقیر را در دو مقاله قبل کردید و هم تشکر از افرادی که عقیده خلاف خود را نسبت به این دو مقاله ارائه دادند و وارد بحث شدند.

در آیات و روایات آمده است كه همانطور كه اهل بهشت، در بهشت و نعمت، مخلّد می باشند، كفار و مشركین نیز تا ابد در جهنم خواهند بود و طعم تلخ عذاب الهی را خواهند چشید. تعبیر به "خُلُود" در مورد آتش و عذاب دوزخ، بیش از سی بار در قرآن آمده است."خُلُود" در لغت و كلمات مفسّران و لسان شرع به معنی دوام و ابدیت است[1]. قرآن در مورد عذاب همیشگی كفار و مشركین می فرماید:

آیت الله مرعشی نجفی رضوان الله علیه در تعلیقشان بر کتاب « إحقاق الحق » فرموده اند : به نظر اینجانب، مصیبت صوفیه بر اسلام از بزرگترین مصائبی است که ارکان اسلام را ویران کرده و به بنیان آن خلل وارد نموده است و آن را درهم شکسته است. بعد از فحص زیاد و جستجو در لابلای سخنان صوفیه و ملاقات با رؤسای فرقه های مختلف آن، برایم روشن شد که این درد از راهبان مسیحی و دیرنشینان به دین اسلام سرایت کرده است. گروهی از اهل سنّت مانند حسن بصری، شبلی، معروف، طاووس، زهری، جنید و ... آن را آموختند