آیه ابلاغ در شان امیرالمومنین علیه السلام
علامه سیوطی در تفسیرش درباره شان نزول آیه ابلاغ چنین نقل می کند :
أبو الشیخ از حسن روایت نموده است: رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: خداوند مرا به رسالتی مبعوث فرمود که من از انجام آن عاجز ماندم و می دانستم که مردم مرا تکذیب میکنند!!!، خداوند به من وعده داد که یا آن را ابلاغ کنم یا مرا عذاب نماید، در این حال بود که آیه نازل شد: {یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیک من ربک.}
و عبد بن حمید و ابن جریر و ابن أبی حاتم و أبو الشیخ از مجاهد روایت نمودهاند : چون آیه نازل شد : {بلغ ما أنزل إلیک من ربک.} پیامبر فرمود: پروردگارا! من یک تنه چه کار می توانم انجام دهم و حال آنکه مردم دور مرا احاطه نمودهاند. آیه نازل شد : {وإن لم تفعل فما بلغت رسالته.}
و ابن جریر و ابن أبی حاتم از ابن عباس روایت نموده اند: {وإن لم تفعل فما بلغت رسالته} یعنی: اگر آنچه به تو نازل گردیده را کتمان نمایی رسالتت را انجام ندادهای.
و ابن أبی حاتم و ابن مردویه و ابن عساکر از أبو سعید خدری روایت کردهاند : آیه: {یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیک من ربک.} بر رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در روز غدیر خم در شأن علی بن أبی طالب نازل شد.
و ابن مردویه از ابن مسعود روایت کرده است: ما در زمان رسول خداوند صلى الله علیه وآله وسلم آیه را اینگونه می خواندیم: {یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیک من ربک.} إن علیا مولى المؤمنین {وإن لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس.}
و ابن أبی حاتم از عنتره روایت نموده است: نزد ابن عباس بودیم که شخصی وارد شد و گفت: مردمی نزد ما می آیند و می گویند نزد رسول الله چیزی هست که تا کنون بر ما آشکار ننموده است. ابن عباس گفت: مگر نمی دانی که خداوند فرموده است : {یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیک من ربک.} والله رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم هر آنچه لازم بود را برای ما به ارث گذارد.
الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، ج ۵ ، ص ۳۸۲ و ۳۸۳ .
========================================================
شرح حال علامه سیوطی :
ابن العماد در باره سیوطی می گوید :
وقد أشتهر أکثر مصنفاته فی حیاته فی أقطار الأرض شرقا وغربا ، وکان آیه کبرى فی سرعه التألیف .
أکثر مصنفات سیوطی در زمان حیاتش در مناطق مختلف از شرق وغرب انتشار و شهرت یافت، و او نشانه بزرگ خداوند [معجزه و اعجوبه] در سرعت تألیف بود.
الکواکب السائره، ج ۱، ۲۲۸ .
عبد الله بن صدیق مغربی در باره سیوطی می گوید :
وکان اماما فی أکثر العلوم وأعلم أهل زمانه بعلم الحدیث وفنونه ورجاله وغریبه واستنباط الاحکام منه.
سیوطی امام در أکثر علوم و أعلم أهل زمان خود در علم حدیث و فنون و رجال حدیث و مطالب سخت حدیثی و استنباط احکام از روایات بود.
مقدمه رد اعتبار الجامع الصغیر، ص ۴۶ .
شاگرد سیوطی «داودی» درباره او می گوید :
وکان أعلم أهل زمانه بعلم الحدیث وفنونه ، رجالا وغریبا ، ومتنا وسندا ، واستنباطا للأحکام منه .
أعلم أهل زمان خود درعلم حدیث و فنون آن از حیث رجال و مطالب غریب آن، و از حیث متن و سند، و استنباط أحکام از روایات بود.
مقدمه اللمع فی أسباب ورود الحدیث، ص ۹ .