ابن ابی شیبه با سند صحیح روایتی را از جابر بن عبدالله چنین نقل میکند : + تصویر
حَدَّثَنَا مُطَّلِبُ بْنُ زِیَادٍ، عَنْ لَیْثٍ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ، فَذَکَرَ ذُنُوبَهُ وَمَا یَخَافُ، قَالَ: فَبَکَى ثُمَّ قَالَ: حَدَّثَنِی جَابِرٌ، أَنَّ عَلِیًّا حَمَلَ الْبَابَ یَوْمَ خَیْبَرَ حَتَّى صَعِدَ الْمُسْلِمُونَ فَفَتَحُوهَا، وَإِنَّهُ جُرِّبَ فَلَمْ یَحْمِلْهُ إلَّا أَرْبَعُونَ رَجُلًا.
لیث گوید بر ابی جعفر علیه السلام داخل شدم که گناهانش را و آنچه را که مایه خوف بود را یاد میکرد گفت سپس گریه کرد و فرمود: جابر بر من حدیث کرد که على علیه السلام در جنگ خیبر درب قلعه را روى دست بلند کرد، و مسلمانان دسته دسته از روى آن عبور کردند و وارد قلعه شده وآن را فتح کردند و آن درقلعه به این صورت تجربه شده که چهل نفر نتوانستند آن را بلند کنند .
الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، ج۶، ص۳۷۴ .
بیهقی نیز این روایت را از دو طریق از جابر بن عبدالله چنین نقل میکند :
دلائل النبوه، ج ۴، ص ۲۱۲، طبق برنامه الجامع الکبیر.
==========================================
این روایت را علماء دیگر اهل سنت امثال بغدادی، ابن عساکر، عسقلانی، سخاوی، سیوطی، ملاعلی قاری، عاصمی ملکی و عجلونی نیز نقل کردهاند :
تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۳۲۴، ناشر: دار الکتب العلمیه – بیروت.
تاریخ مدینه دمشق وذکر فضلها وتسمیه من حلها من الأماثل، ج۴۲، ص۱۱۱
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى۸۵۲ هـ)، لسان المیزان، ج۴، ص۱۹۶
المقاصد الحسنه فی بیان کثیر من الأحادیث المشتهره على الألسنه، ج۱، ص۴۷۸،
تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۱۶۷، تحقیق: محمد محی الدین عبد الحمید
مرقاه المفاتیح شرح مشکاه المصابیح، ج۱۱، ص۲۴۵،
سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی، ج۳، ص۶۶،
کشف الخفاء ومزیل الإلباس عما اشتهر من الأحادیث على ألسنه الناس، ج۱، ص۴۳۸،