پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
این روایت با سند معتبر در المستدرک چنین آمده است : + تصویر
عمرو بن میمون مى گوید: پیش ابن عباس نشسته بودم که نه گروه نزد او آمدند، گفتند: ابن عباس! یا همراه ما بیا و یا اطرافت را خلوت کن که با تو سخن داریم! ابن عباس گفت: همراه شما مىآیم. ابن میمون مىگوید: ابن عباس آن روز هنوز سالم بود و بینائى خود را از دست نداده بود. آنها کنارى رفتند، شروع به صحبت کردند، ما ندانستیم چه گفتند. (پس از مدتى) ابن عباس آمد، در حالى که لباسش را تکان مىداد، مىگفت :
اف، تف، بدگوئى مردى را مىکنند که بیش از ده فضیلت دارد که احدى آنها را دارا نیست.
بدگوئى شخصى مىنمایند که پیامبر (ص) دربارهاش فرمود: کسى را به جنگ خواهم فرستاد که خدا هرگز او را خوار و رسوا نمىکند، خدا و رسول را دوست مىدارد، خدا و رسولش هم او را دوست مىدارند (در این هنگام) گردنها کشیده شد (هر کس مىخواست این فضیلت نصیب او شود.) فرمود: «على» کجاست؟ «على» آمد در حالى که چشمش درد مىکرد، نمىتوانست ببیند، آب دهان را در چشمانش ریخت، سپس پرچم را سه بار به اهتزاز درآورد، آنگاه آن را به «على» داد، «على» (رفت و پس از پیروزى و کشتن مرحب خیبرى) با اسیر گرفتن صفیّه فرزند حیى بازگشت.
ابن عباس گفت: پیامبر (ص) «فلانى» را براى خواندن سوره توبه بر مکّیان روانه ساخت، ولى «على» را به دنبال او فرستاد که از او بگیرد و فرمود: این سوره را مردى باید ببرد که او از من و من از او باشم.
ابن عباس گفت: و پیامبر (ص) به عمو و عموزادگانش گفت : کدامیک از شما در دنیا و آخرت با من همراهى و دوستى مىکند؟ همه امتناع کردند؛ «على» برخاست و گفت: من در دنیا و آخرت همکارى و دوستى با تو خواهم نمود؛ پیامبر (ص) فرمود: تو ولىّ من در دنیا و آخرت خواهى بود؛ سپس او را رها کرد و باز به آنها رو نموده فرمود کدامیک از شما در دنیا و آخرت حاضر است همراهى و دوستى مرا به عهده گیرد؟
همه امتناع کردند، ولى «على» برخاست و گفت: من در دنیا و آخرت به شما کمک و دوستى خواهم نمود؛ حضرت به او فرمود: تو ولىّ من در دنیا و آخرت خواهى بود. ابن عباس گفت: «على» نخستین کس پس از «خدیجه» بود که ایمان آورد.
ابن عباس گفت: پیامبر (ص) عباى خود را بر «على، فاطمه، حسن و حسین (ع)» افکند و فرمود: «خداوند اراده کرده رجس و ناپاکى از شما «اهل بیت» را بزداید، و شما را به خوبى پاکیزه و تطهیر سازد
ابن عباس گفت: «على»، جان خود را به خاطر خدا در معرض فروش قرار داد، لباس پیامبر (ص) را پوشید و در جاى او خوابید، مشرکان به او سنگ مىزدند …
تا آنجا که گفت: پیامبر (ص) براى «جنگ تبوک» حرکت کرد؛ مردم نیز همراه او از مدینه خارج شدند. «على» عرض کرد: من هم با شما بیایم؟ فرمود: نه! «على» گریه کرد. پیامبر (ص) به او فرمود :
«اما ترضى أن تکون منّى بمنزله هارون من موسى، إلّا أنّه لیس بعدى نبىّ، انّه لا ینبغى أن أذهب الّا و انت خلیفتى» (آیا راضى نیستى که تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى باشى؟ با این تفاوت که پس از من پیامبرى نیست. سزاوار نیست من بروم مگر اینکه تو خلیفه و جانشین من باشى.)
و پیامبر (ص) به او فرمود : «انت ولىّ کلّ مؤمن بعدى و مؤمنه» (تو ولىّ تمام مؤمنان، پس از من خواهى بود).
ابن عباس گفت: پیامبر (ص) تمام درهائى را که به مسجد باز مىشد مسدود ساخت غیر از در خانه «على»، و او داخل مسجد مىشد در حالى که جنب بود و غیر از آن راهى نداشت.
ابن عباس گفت: و پیامبر (ص) فرمود : «من کنت مولاه فانّ مولاه علىّ»
(هر کس من مولا و سرپرست اویم، سرپرست و مولایش على است
المستدرک على الصحیحین، ج ۳ ص ۱۴۳ و ۱۴۴
=============================
رسانه امامت و ولایت
=============================
