پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
معنای این حروف و کلمات بدین شرح است:
«ای خدای من! و ای یاور من! به رحمت و کرمت مرا یاری نما! و به پاس خاطر این نفوس مقدّسه:
مُحمّد
إیلیا (علیّ(
شَبَر (حَسَن(
شُبَیْر (حُسَین(
فاطِمَه
آنان که همه بزرگان و گرامی‌اند
جهان به برکت آنها برپاست.
به احترام نام آنها مرا یاری کن!
تنها توئی که میتوانی مرا به راه راست هدایت کنی!»
حال به مطلبی که در سایت بیداری اندیشه است دقت کنید:
“پس از طولانی شدن فراق حضرت یعقوب و یوسف و جریاناتی که برای آنان پیش آمد و به نابینایی یعقوب منجر شد، جبرئیل بر یعقوب فرود آمد و به او گفت:آیا میخواهی دعایی به تو یاد دهم که خدا چشمان و دو فرزندت را (یوسف و بنیامین) به تو برگرداند؟یعقوب گفت:بله. جبرئیل گفت:بگو آنچه را که آدم گفت و خدا توبهاش را پذیرفت؛ و آنچه را که نوح گفت و کشتی وی از غرق شدن نجات یافت و کنار جودی پهلو گرفت؛ بگو چیزی را که ابراهیم خلیل آن گاه که او را در آتش انداختند، گفت و آتش بر او سرد شد. یعقوب گفت:آن دعا چیست؟جبرئیل گفت، بگو:
“یا رب أسألک بحق محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین، أن تأتینی بیوسف و بن یامین جمیعاً”
هنوز دعای یعقوب به آخر نرسیده بود که بشیر آمد و پیراهن یوسف را آورد و بر چشمان یعقوب انداخت و یعقوب دوباره بینا شد”.(۱)
این روایت صریح در این مطلب است که پیامبران بزرگ یعنی آدم و نوح و ابراهیم و یعقوب برای حل مشکل خود به پنج تن مقدس متوسل شده و مشکل آنان حل شده است.
پینوشتها:
۱ – امالی صدوق، مؤسسه اعلمی، بیروت، ص ۲۰۸٫
