پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ ماجرای تولد امام حسین علیه‌السلام. ↓📋 › ؛
متنی که می‌خوانم از کتاب «مدینهالمعاجز» سید هاشم بحرانی هست که از سید رضی که از ابن‌عباس، این شخصیت بزرگوار، این روایت را نقل می‌کند.
در جلد دوم مدینهالمعاجز صفحهٔ ۱۱۰، بحث «فضائل و کرامات امام حسن و امام حسین علیهماالسلام، کرامت و فضیلت هشتاد و یکم».
«سیدرضی از ابن‌عباس رضی‌الله‌عنه روایت کرده که:
«خداوند هنگام زایمان فاطمهٔ زهرا علیهاالسلام به لعیا وحی کرد…»
لعیا یکی از بزرگ‌ترین حوریه‌ها و زنان بهشتی هست. حوریهٔ بهشتی زنی هست که از اول برای بهشت خلق شده است.
«خدا هنگام زایمان فاطمهٔ زهرا به لعیا این حوریهٔ بهشتی وحی کرد: ای لعیا! به دار دنیا نازل شو و نزد دختر گرامی حبیبم محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم برو و ایشان را دلگرم کن و به او هنگام حمل کمک کن».
پس ببینید این‌قدر حضرت زهرا علیهاالسلام جایگاه داشتند که البته فوق این حرف‌هاست مقام حضرت زهرا علیهاالسلام، ولی بالاخره تو همهٔ این مطالب یک نکات معرفتی هست. خدا یک زن بهشتی را می‌فرستد تا ایشان دلگرم شوند. وقتی که ایشان می‌خواستند امام حسین علیه‌السلام را به دنیا بیاورند، یک‌سری حالات متفاوتی برای حضرت زهرا علیهاالسلام اتفاق افتاد که حالا قسمتی از آن در این حدیث هست. حالات خاصی بود! حالاتی بود که از ابتدایی که انعقاد نطفه شد تا اینکه وجود نازنین امام حسین علیه‌السلام به دنیا آمد، یک‌سری مصیبت‌ها، یک‌سری غم و اندوه فراوان نسبت به حضرت زهرا علیهاالسلام وارد شد. با زن‌های دیگر نسبت به طفلی که در شکم بود تفاوت داشتند.
«سپس خداوند تبارک و تعالی به رضوان…»
رضوان از فرشته‌هایی هست که مسئول بهشت و از بزرگ‌ترین فرشته‌های الهی هست. «فرمود: ای رضوان! بهشت را به‌خاطر مولودی که از فاطمهٔ زهرا علیهاالسلام دختر گرامی حبیبم محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم به دنیا خواهد آمد، تزئین کن».
بهشت خودش مظهر تزئین هست! اینکه می‌گوید تزئین کن، بهشت خودش مظهر زیبایی هست، یعنی دوچندان! یعنی به صورت قبل ولو اینکه تزئین شده، متفاوت‌تر از قبل تزئین کن!
«آنگاه به جبرئیل امین علیه‌السلام وحی نمود که ای جبرئیل امین! با جمعی از فرشتگان برای تبریک گفتن به پیامبر به زمین بروید. ابن‌عباس می‌گوید هزارهزار فرشته بر پیامبر نازل شدند و به او تبریک گفتند. وقتی فرشتگان به آسمان چهارم رسیدند، به فرشته‌ای به نام صرصائیل که هفتاد هزار بال داشت…»صرصائیل یک فرشتهٔ بزرگ بوده، مسئولیتی داشته. این جناب صرصائیل، این فرشته‌ها، جبرئیل هم هست، نازل می‌شوند بر چه کسی؟ بر نبی مکرم اسلام؛ برای چه کاری؟ برای اینکه تبریک بگویند ولادت آقا امام حسین علیه‌السلام، نوه و فرزند پیامبر اکرم. این‌ها برخورد می‌کنند به فرشته‌ای به نام صرصائیل. این صرصائیل چه کار کرده؟ این صرصائیل با خودش گفته که خدای تبارک و تعالی چگونه آنچه در دریاها و صحراها و شب و روز وجود دارد آگاه هست؟! ببینید این بندهٔ خدا نگفته خدا آگاه نیست! گفته چطوری می‌شود؟! چگونه می‌شود؟! خیلی شاید برای شما پیش آمده باشد که بگویید خدا چطور همه چیز را می‌داند؟ او نگفته نمی‌داند، ما هم می‌گوییم می‌داند، اما چطوری هست؟ قابل درک نبوده! همین را مطرح کرده. ببینید شاید برای ما بگوییم اینکه چیز بدی نیست! نه! برای فرشته توی چیزهایی که تفکر راه ندارد، نباید اساساً ورود فکری کند! این می‌شود ترک اولیٰ!
حالا این جناب صرصائیل این فکر را می‌کند. «خدای تبارک و تعالی چگونه آنچه در دریاها و صحراها و شب و روز دارد آگاه هست؟ در همان حال خدای تبارک و تعالی به او وحی می‌کند: به‌خاطر آنچه گفتی یا (آنچه فکر کردی) بال‌هایت را از تو می‌گیرم، و در همان لحظه خدای تبارک و تعالی بال‌هایش را می‌گیرد».
یعنی توبیخ می‌شود! یک امکاناتی را از او می‌گیرد!
«ابن‌عباس می‌گوید در آن روز لعیا (حورالعین) به بالین فاطمهٔ زهرا آمد به ایشان عرض کرد: ای دختر گرامی پیامبر بزرگ اسلام و همسر گرامی امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام! حال شما چطور است؟ فاطمهٔ زهرا خجالت کشید…»
ببینید این نکته‌ای هست. این لعیا چشمش را باز کرده دیده تو بهشت هست! ببینید اینکه آدم چیزی ندارد خجالت نمی‌کشد، یکی مثلاً تو یک خانواده‌ای هست از اول خوشی دیده، می‌گوید الان این با خودش چه فکری می‌کند! آدم گاهی‌وقت‌ها خجالتش از این جهت هست! کسی که هم‌نوع خودش بیاید، همطراز خودش از لحاظ مالی بیاید، آدم خجالت نمی‌کشد! پایینتر از خودش بیاید خجالت نمی‌کشد! چه وقت خجالت می‌کشد؟ وقتی خجالت می‌کشد که یک نفری باشد که فرض کنید ماشین بی‌ام‌و سوار شود حالا می‌گوید که ببخشید خانم می‌شود تو ماشین پراید ما سوار شوید؟ طرف می‌گوید بله می‌شینم من دوست هم دارم به تو علاقه دارم، ولی این خودش خجالت می‌کشد که این همیشه تو بی‌ام‌و نشسته حالا ما تو پراید نشستیم! به خاطر آن هست. چون بعضی‌وقت‌ها می‌گویند این‌جا حضرت زهرا علیهاالسلام برای چه خجالت کشید؟! مگر مال دنیا محوریت دارد؟! نه! به خاطر اینکه جناب لعیا چشمش را باز کرده اصلاً تو بهشت خلق شده! ساده‌زیستی ندیده! این همه بدون امکانات بودن را ندیده! حضرت فاطمهٔ زهرا علیهاالسلام از این جهت خجالت کشید.
«زیرا هیچ فرشی نداشت. در آن هنگام یک حورالعین در حالی که فرشی در دست داشت از فردوس اعلیٰ نازل شد و فرش را پهن کرد و لعیا بر او نشست. در همان حال فاطمهٔ زهرا فرمود: فرزند خود را در سوم شعبان به دنیا خواهم آورد؛ و فاطمهٔ زهرا فرزند خودش را در سوم شعبان به دنیا آورد. آنگاه لعیا بلند شد و امام حسین علیه‌السلام را بوسید.ناف ایشان را برید و ایشان را با پارچه‌های بهشتی خشک کرد و صورت، چشمان و زیر گلویش را بوسید و ایشان را به مادرش داد و جبرئیل امین نیز به همراه آن فرشتگان به رسول خدا کمک کردند و هفت روز طول کشید. وقتی روز هفتم رسید، جبرئیل امین به رسول خدا عرض کرد: یا رسول الله! آیا فرزند گرانقدر خودت را نزد ما می‌آوری تا آن را از نزدیک ببینیم؟ راوی می‌گوید پیامبر نزد فاطمهٔ زهرا علیهاالسلام رفت و امام حسین علیه‌السلام را که با پارچهٔ زرد بهشتی پیچیده شده بود نزد جبرئیل امین آوردند. وقتی روز هفتم فرا رسید، جبرئیل امین به رسول خدا عرض کرد یا رسول‌الله! آیا فرزند گرانقدر نزد ما می‌آوری تا او را از نزدیک ببینیم؟
جبرئیل امین ایشان را بغل کردند و آب دهان مبارک‌شان را در دهن آن نوزاد انداختند و پیشانی او را بوسیدند و فرمودند: خدا به تو و پدر و مادرت و فرزندت برکت دهد ای کشته‌شده در کربلا».
این اولین عبارتی هست که بعد از ولادت وجود نازنین امام حسین علیه‌السلام از دهان جبرئیل، این برادر روحانی نبی مکرم اسلام صادر می‌شود.
«سپس جبرئیل شروع می‌کند به گریه کردن. رسول خدا نیز شروع کردند به گریه کردن. فرشتگان هم وقتی این حالت را می‌بینند شروع می‌کنند به گریه کردن. جبرئیل امین عرض کرد یا رسول‌الله! سلام مرا به فاطمه برسان و به ایشان بفرما که نام این نوزاد را حسین بگذار. خدای تبارک و تعالی نام او را حسین گذاشته است. چون در این زمان نیکوتر و زیباتر از ایشان نیست».
زیرا از حُسن گرفته می‌شود!
«رسول خدا فرمودند: ای جبرئیل! به من تبریک و تهنیت می‌گویی در حالی که گریه می‌کنی؟»
حالا این بچه را گرفته، تبریک می‌گوید گریه هم می‌کند!
«جبرئیل عرض کرد: خدا در مورد مولودی که به دنیا آمده به تو صبر دهد. رسول خدا به جبرئیل فرمود: ای جبرئیل! چه کسی ایشان را به شهادت میرساند؟ جبرئیل عرض کرد: گروهی از امت شما که شفاعت تو را می‌خواهند او را به شهادت می‌رسانند. رسول خدا فرمود: ذلیل و نابود شود امتی که فرزند دختر گرامی‌ام را به شهادت برساند. جبرئیل عرض کرد: به امر خدا نابود می‌گردد و در عذاب الهی خواهد بود».
کسی که امام حسین علیه‌السلام را به شهادت برساند، یعنی حتی توفیق توبه هم به او نمی‌دهند!
غزالی، دانشمند بزرگ عامه می‌گوید یزید را لعن نکنید! چرا؟ می‌گوید چون توبه کرده! در صورتی که در زیارت عاشورا که یک حدیث قدسی هست، لعن بر این می‌کند! اگر توبه کرده بود لعن نمی‌کرد! بعد هم کسی که به این خبث می‌رسد که این کار را می‌کند، اصلاً دیگر این رانده‌شده هست! برنمی‌گردد! خبثی هست که امام حسین علیه‌السلام را به شهادت میرساند!
این عبارت را ببینید:
«جبرئیل گفت: به امر خدا نابود می‌شود».
چه کسی؟ کسی که امام حسین علیه‌السلام را به شهادت برساند! یعنی یزید و آن‌هایی که چنین کاری را کردند.آنگاه رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم نزد فاطمه برگشت و به فاطمهٔ زهرا تبریک گفتند در حالی‌که گریان بودند. فاطمهٔ زهرا به ایشان عرض کرد: ای جد گرامی‌ام! به من تبریک می‌گویی در حالی‌که اشک از چشمانت سرازیر است؟ رسول خدا فرمودند: بله ای دخترم! خدا در مورد این فرزند گرامی‌ات به تو صبر و اجر بدهد. در همان حال حضرت زهرا ناله‌ای کرد و شروع کرد به گریه‌کردن. لعیا نیز با فاطمه گریه کرد. سپس فاطمهٔ زهرا عرض کرد: ای پدر جان! آیا فرزند گرامی‌ام چشمم و پارهٔ جگرم به شهادت می‌رسد؟ رسول خدا فرمود: بله فرزندم! گروهی از امتم که شفاعتم را می‌خواهند ایشان را به شهادت می‌رسانند. عرض کرد: پدرجان! از جبرئیل امین بپرس که فرزندم در کجا به شهادت می‌رسد؟ فرمود: او در کربلا بدون یار و یاور به شهادت خواهد رسید. لعنت خدا، فرشتگان، پیامبران، صالحان و مردم بر دشمنان او باد. آنگاه فرمود: او به شهادت نمی‌رسد تا وقتی که از صلب مبارکش فرزندی تابناک خارج شود».
یعنی حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام. این‌جا بحث حجت را مطرح می‌کنند. حجت به شهادت نمی‌رسد الا اینکه حجتی از صلبش خارج شود!
«یاران و دوست‌داران ایشان وارد بهشت و دشمنان ایشان وارد جهنم خواهند شد».
یعنی امام حسین علیه‌السلام یک میزان هست. کسی که امام حسین علیه‌السلام را دوست داشته باشد این بهشتی هست، کسی که دشمن امام حسین علیه‌السلام باشد این دوزخی هست، که البته قاصر هم نباشد مقصر باشد. بعد فرمودند:
«و قائم ما اهل‌البیت از نسل ایشان هست که با حضرت عیسی علیه‌السلام خارج می‌شود و انتقام ما را از دشمنان‌مان خواهد گرفت».
این ندایی هست که وقت ولادت وجود نازنین امام حسین علیه‌السلام در ارتباط با ظهور و قیام حضرت مهدی سلام‌الله‌علیها بیان شده. راوی می‌گوید:
«جبرئیل امین به همراه فرشتگان به آسمان رفتند. در راه با صرصائیل…»
که داستانش را ذکر کردیم؛ این ترک اولیٰ می‌کند، خدا بال‌هایش را می‌گیرد جریمه و توبیخش می‌کند.
«در راه با صرصائیل برخورد کردند. صرصائیل با فرشته‌ها نرفته در زمین نمی‌دانسته چه خبر است. با تعجب سؤال می‌کند: ای جبرئیل امین! آیا قیامت برپا شده؟ جبرئیل گفت چرا این سؤال را می‌کنی؟ عرض کرد: وقتی دیدم با این همه فرشته به زمین نازل شده بودید، گفتم شاید قیامت برپا شده باشد. جبرئیل گفت: ما از طرف خدای تبارک و تعالی برای تبریک گفتن به پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم نازل شده بودیم. صرصائیل گفت: مرا نزد پیامبر ببر تا از ایشان شفاعت جویم. شاید خدای تبارک و تعالی از غفلتم بگذرد و مرا به مقام قبلی خود بازگرداند. آنگاه جبرئیل امین او را روی بال‌های خودش نشاند و نزد رسول خدا برد. رسول خدا نیز دست مبارک آن بزرگوار را از قنداق درآوردند و فرمودند: بارالها! به حق این طفل مبارک از غفلت این فرشته در گذر». ببینید دست امام حسین علیه‌السلام چنین چیزی هست که وقتی پیامبر به این قسم می‌دهد، خداوند این صرصائیل را می‌آمرزد!«در همان حال از زیر عرش ندا آمد: ای حبیبم! دعای تو مستجاب شد. به راستی که ما دوست‌دار تو هستیم و دعای تو را برنمی‌گردانیم. راوی می‌گوید به خدا قسم! صرصائیل بین فرشته‌ها افتخار می‌کرد و می‌گفت به راستی که من آزاد‌شدهٔ امام حسینم و لعیا به حورالعین‌ها می‌گفت به راستی که من قابلهٔ فاطمهٔ زهرا هستم و امام حسین را به دنیا آوردم! جانم فدای کسی که هیچ‌کس در دنیا مانند او نیست».
در مورد امام حسین علیه‌السلام، وضع حمل‌شان، زمانش متفاوت بوده که خودش یک بحثی دارد. یادم هست این را حدود بیست سال پیش بحث کردم که زمان ولادت امام حسین علیه‌السلام به چه صورت هست و روایاتش هست. وقتی حضرت زهرا علیهاالسلام حمل داشتند به وجود امام حسین علیه‌السلام، در روایات آمده که حضرت زهرا خیلی تشنه می‌شد! بعداً دلیلش را می‌گویند که اثرات این هست که این فرزندت لب تشنه به شهادت می‌رسد! یک وضعیت خاصی بوده!
این عبارت را در ارتباط با امام حسین علیه‌السلام خواندیم، چون بالاخره در ارتباط با سوم شعبان و ولادت وجود نازنین ابی‌عبدالله علیه‌السلام هستیم، لازم دانستم این را مطرح بکنم.
-دکتر وحید باقرپور کاشانی.
