جریان غلو عبدالله بن سباء.

صوت ســـخنرانے:

سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی

𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانے با ڪلیڪ روے عبارات زیر:

دانلود‌ویدئو‌ســـخنرانی

دانلود pdf 📥

دانلود‌صوت‌ســـخنرانی

┓ 🖌┏؛
┛┗؛جریان غلو عبدالله بن سباء.

چند تا روایت در ارتباط با این جریان غلو عبدالله بن سبأ خونده باشم؛ خب روایات مختلفی هست؛ اولین روایت در رجال کشی جلد اول صفحه‌ی ۳۲۴، در بحار جلد بیست و پنج باب نفی الغلو، در ارتباط با نبی اکرم و ائمه‌ی معصومین مطرح شده، حدیث چهلم صفحه‌ی ۲۸۶؛
اَبان بن عثمان می‌گه:
«از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: خداوند ابن سبأ را لعنت کند! او ادعای خدایی برای امیرالمؤمنین کرد و به خدا قسم که امیرالمؤمنین بنده‌ی مطیع خدا بود. وای بر کسی که به ما دروغ ببندد! عده‌ای درباره‌ی ما مطالبی را می‌گویند که خود ما در مورد خودمان نمی‌گوییم! ما به سوی خداوند از این گروه ابراز انزجار می‌کنیم».
پس این جریانی که نشون داده و جریانی که عبدالله بن سبأ بوده، حضرت امیر رو به‌عنوان خدا محسوب می‌کرده؛ این یک عبارت.
عبارت دیگه‌ای رو از جلد بیست و پنج بحار صفحه‌ی ۳۴۳ و ۳۴۴ خونده باشم؛
راوی می‌گه:
«به امام صادق علیه‌السلام گفتم مردی از فرزندان عبدالله بن سبأ قائل به تفویض است. پس امام فرمود: منظور تو از تفویض چیست؟ گفتم این‌که خداوند، محمد و علی صلوات‌الله‌علیهما را خلق کرد و امور را به ایشان سپرد. پس محمد و علی هستند که خلق می‌کنند، روزی می‌دهند، می‌میرانند و زنده می‌کنند.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: دروغ می‌گوید این دشمن خدا! وقتی به او رسیدی این آیه‌ی سوره‌ مبارکه‌ی رعد را بخوان:
﴿أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکَاءَ خَلَقُوا کَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ ۚ قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴾
(سوره‌ی مبارکه‌ی رعد، آیه‌ی شانزدهم)
آیا برای خدا شریک قرار می‌دهید که چون او آفرینند؟ پس متشبه شد آفریده، بگو خدا آفریننده‌ی هر چیزی است و اوست یکتای قهار».
این‌که قائل به خلق بشیم، خالق خداست! این‌که بگیم امیرالمؤمنین و پیامبر رو خلق کرد و دیگه عالم رو این‌ها خلق کردن! این هم یک روایت.
عبارت دیگه‌ای باز از مرحوم شیخ صدوق در خصال، حدیث دهم صفحه‌ی ۶۲۸ و ۶۲۹؛ مرحوم صدوق در چهارصد حدیث نقل می‌کنه که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند:
«چون یکی از شما نماز را تمام کرد، پس دست خود را به سوی آسمان بلند کند و مشغول دعا شود.
عبدالله بن سبأ گفت: ای امیرالمؤمنین! مگر خداوند در هر مکانی نیست؟ امام می‌فرماید: بله ابن سبأ! گفت: چرا پس باید دست‌مان را به سمت آسمان بلند کنیم؟ حضرت اشاره می‌کنند به این آیه: (آیه‌ی ۲۲ ذاریات)
﴿وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ﴾
در آسمان رزق شماست و آن‌چه وعده داده شده‌‌».
حضرت امیر می‌گه این رو نخوندی؟
«پس از کجا غیر از محل رزق، طلب رزق می‌شود و محل رزق و آنچه خداوند وعده داده، آسمان است».
یعنی کنایه از این‌که چون تمام برکات معنوی و مادی از سمت آسمان هست، وعده‌ی خدا، خداوند جا نداره که ما دست‌مون رو به سمت آسمان، جهت اینه که چون برکات از اون طرف هست ما به این صورت کاری رو انجام می‌دیم.
چنین روایتی هم باز گزارش شده که بالاخره فردی بوده که با حضرت امیر صحبت کرده و به این صورت بوده.
خب حالا ببینید این عبدالله بن سبأ (ابن سبأ)، محدثین و بزرگان شیعه، ایشون رو فردی منحرف مطرح کردن.
مثلاً شیخ طوسی در مورد عبدالله بن سبأ، در رجال خودشون صفحه‌ی ۵۱ می‌گه:
«او کافر شد و اظهار غلو کرد».
محمد بن عمر کشی در رجال کشی، جلد اول صفحه‌ی ۳۲۴ می‌گه که:
«عبدالله بن سبأ یهودی بود که اسلام آورد و علی را دوست می‌داشت.
او در هنگام یهودیتش درباره‌ی یوشع بن نون، وصی موسی غلو می‌کرد و بعد از آن‌که اسلام آورد و بعد از وفات رسول خدا، درباره‌ی علی بن ابیطالب غلو می‌کرد. او به عنوان اولین کس که معتقد بود به امامت علی علیه‌السلام مشهور هست…»
حالا این رو می‌گم، این نکته رو می‌گم؛ نسبتی که می‌دن با جمعی از علمای اهل تسنن که صحبت می‌کنیم می‌گن شیعه می‌رسه به عبدالله بن سبأ!
یک غلو بوده که اولین کسی بود که ولایت علی بن ابیطالب رو قبول کرد و این اشتباه هست! خود ولایت امیرالمؤمنین رو خود پیامبر مطرح کردن در غدیر خم!
«و دشمنی خود را از دشمنان علی ابراز می‌کرد و مخالفین حضرت را رسوا و آن‌ها را کافر می‌خواند و از همین جاست که مخالف شیعه می‌کنند اصل تشیع و رفضه از یهودیت گرفته می‌شود و مجرا و مجلاش همین عبدالله بن سبأ است»!

دکتر وحید باقرپور کاشانی