پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
برای مشاهده ویدئو به ادامه مطلب مراجعه کنید.
مقاله‌های مرتبط
پیشنهاد ما به شما
آیا خدا می‌تواند خودش را نابود کند؟!
صوت ســـخنرانی: سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ …
برای مشاهده ویدئو به ادامه مطلب مراجعه کنید.
صوت ســـخنرانی: سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ …
چیزی که در حرکت است مسبوق به عدم است. اگر حرکت جسم ذاتی آن جسم باشد بخاطر حادث بودن حرکت، آن ماده ذاتا نیازمند است و حادث. اگر حرکت جسم را عارضی بدانیم نیازمند علت است و علت هم دوباره نیازمند است و به این ترتیب کار به دور و تسلسل میرسد که باطل است. پس ماده حادث است و نیازمند یک متکی به ذات است.
از روایات استدلال می شود که دو نوع وجود هست: قدیم و حادث. حادث مخلوق است و قدیم خداست. قدیم چیزی است که همیشه بوده و ازلی است چون فرض نبود درباره ی او به معنی حادث بودن او و محال است.
فلاسفه دو نوع قدیم و دو نوع حادث قایلند: زمانی و ذاتی.
قدیم ذاتی حقیقتی است که نیازمند هیچ موجودی نیست. قدیم زمانی یعنی ازلی است و خدا قدیم ذاتی و زمانی است.
حدوث ذاتی یعنی در بقا و وجود محتاج به غیر است. حدوث زمانی یعنی در یک زمانی نبوده بعد ایجاد شده مثل شب و روز.
فلاسفه میگویند که غیر خدا ازلی های دیگری هم بودند که حادث و نیازمند هستند اما قدیم زمانی هستند. اما این فرض را ما نمیپذیریم با این استدلال که اگر این موجود همیشه بوده پس در ایجاد شدنش نیازمند نیست و همیشه بوده و چنین موجودی در بقا هم بی نیاز است و این خصوصیات همان خصوصیلت اله است یعنی امکان دو قدیم ذاتی و زمانی است!! توسط براهین دیگر اثبات خواهد شد که واجب الوجود باید واحد باشد.
پس موجود یا حادث زمانی و ذاتی است یا قدیم ذاتی و زمانی.