اعتراف علمای اهل سنت به بخشیدن فدک به دست پیامبر ص به حضرت صدیقه شهیده س

 

اعتراف علمای اهل سنت به بخشیدن فدک به دست پیامبر ص به حضرت صدیقه شهیده س

۱-عَن اَبِی سَعِیدٍ الخُدرِی:لما نَزَلَت (وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ) اَعطی رَسُولُ الله صّلی الله علیه]وآله[ وسلّم فاطِمَهَ واَعطاها فَدَکاً. ۲

از ابوسعید خُدری:هنگامی که آیه«و به خویشاوندت حقّ وی را ببخش»نازل شد،رسول خدا(ص) فدک رابه فاطمه {علیهماالسّلام}بخشید.

۲-لَمَا نَزَلَت هذه الایه (وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) دَعا النبّیُّ صلّی الله علیه ] وآله[ وسلَّم فاطِمَهََ وَاََعطاها فَدَکاً.۳

وقتی آیه «۲۶:اسراء» نازل شد نبّی اکرم (ص) فاطمه {علیهماالسّلام} راخواست فدک را به او عطا کرد..

۳-لَمَا نَزَلَت عَلی رَسُولِ اللهِ صلّی الله علیه ] وآله[ وسلَّم (وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) دَعا فاطِمَهَ فاَعطاها فَدَکاً وَالعَوالِیَ و قالَ هذا قِسمٌ قِسَّمَهُ اللهُ لَکِ وَ لِعَقِبِکِ .۴

زمانی که بر رسول خدا(ص) آیه «وبه ذی القربا{ی خویش}حقّش را اعطا کن» نازل شد ،آن حضرت ، فاطمه {علیهماالسّلام} را خواستند و فدک و عوالی را به ایشان عطا فرموده و گفتند : این قسمتی است که خداوند برای تو و{نسل} پس از تو قرارداده است .

۴-لَمَا نَزَلَت (وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) دَعا رَسُولِ اللهِ صلّی الله علیه ] وآله[ وسلَّم فاطِمَهَ فاَعطاها فَدَکاً.۵
پس از نزول آیه «۲۶:اسراء» رسول خدا (ص) فاطمه {علیهماالسّلام} را طلبیدند و فدک را به ایشان بخشیدند .

۵-حاکم حَسَکانی » درشأن نزول آیه روم (فَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) مطلبی مشابه را نقل می کند: عَن ابنِ عَبَاسٍ قال : لَمَا أنزَلَ اللهُ دَعا رَسُولِ اللهِ صلّی الله علیه ] وآله[ وسلَّم فاطِمَهَ فاَعطاها فَدَکاً وَ ذلِکَ لِصِلَهِ القَرابَهِ .۶
ابن عبّاس می گوید:وقتی آیه «پس به خویشاوندت حقّ وی را ادا کن »نازل گردید،رسول خدا(ص) فاطمه {علیهماالسّلام} را خواست و فدک را به عطا کرد واین به جهت صله رحم{نزدیکی وخویشاوندی فاطمه علیهماالسّلام با رسول خدا(ص) و عمل به آیه مذکور}بود

۶-خوارزمی نیز به بخشش فدک اشاره دارد : لَمَا نَزَلَت (وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ) دَعا رَسُولِ اللهِ صلّی الله علیه ] وآله[ وسلَّم فاطِمَهَ فاَعطاها فَدَکاً.۷
چون آیه «۲۶:اسراء» نازل گردید رسول خدا (ص) فاطمه {علیهماالسّلام} را خواست و فدک را به وی بخشید.

۷-سیوطی در تفسیر خویش از دو صحابی «ابوسعید خدری»و«عبدالله بن عبّاس» بخشش فدک را متذکّر می شود: عَن اَبِی سَعِیدٍ الخُدرِی قالَ:لَمَا نَزَلَت هذهِِ الایَهُ (وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ) دَعا رَسُولُ اللهِ صّلی الله علیه]وآله[ وسلّم فاطِمَهَ فاَعطاها فَدَکاً. ۲ ابوسعید خدری می گوید : وقتی آیه «۲۶:اسراء» نازل شد ،رسول خدا(ص) فاطمه {علیهماالسّلام} را خواست و فدک رابه او داد.

۸- عَن ابنِ عَبَاسٍ قالَ لَمَا نَزَلَت (وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ)اَقطَعَ رَسُولُ اللهِ صّلی الله علیه]وآله[ وسلّم فاطِمَهَ فَدَکاً.
عبدالله بن عباس می گوید:وقتی آیه «۲۶:اسراء» نازل شد، رسول خدا(ص) فدک را به فاطمه {علیهماالسّلام} اعطا نمود

۹-«سیوطی»از«مسند بَزَاز»،«مسند ابی یَعَلی»،«ابن ابی حاتم»۹ و«ابن مَردویه» نقل می کند:
پس از نزول آیه (وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ) پیامبر(ص) فدک را به صدّیقۀ طاهره علیهماالسّلام بخشی
۱۰-عَن اَبِی سَعِیدٍ الخُدرِیِّ قالَ:لَمَا نَزَلَت (وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ) قال النّبیُّ صّلی الله علیه]وآله[ وسلّم یا فاطِمَهُ لَکِ فَدَکُ ۱۱
از ابوسعید خُدری:روایت شده زمانی که آیه«و به خویشاوندت حقّ وی را اعطا کن» نازل شد،رسول خدا(ص)فرمودند: ای فاطمه!فدک برای توست. «آلوسی در تفسیر خود مشابه روایت مندرج در کتاب «درّالمنثور» را می آورد

۱۱-لَمَا نَزَلَ جَبرَئِیلُ اِلی رَسُولِ اللهِ صّلی الله علیه]وآله[ وسلّم بِقَولِهِ تَعاَلی(وَآتِ ذََا الْقُرْبَى حَقَّهُ)قالَ رَسُولُ اللهِ صّلی اللهِ مَن ذُوالقربی؟وَماحقُّّهُ؟ قالَ:هُوَ فاطِمَهُ فاَعطها فَدَکاً. ۱۲
زمانی که جبرئیل آیه«و به ذی القربای خو یش حقّش را اعطا کن» رانازل کرد،رسول خدا (ص) فرمود:{ای جبرئیل}منظورازذی القرباوخویشاوند من ،کیست؟وحقّ او چیست؟{ای جبرئیل}پاسخ داد:او فاطمه است پس فدک را{به عنوان حقّ وی }به او عطا کن.

۱۲«ذهبی» درکتاب خویش مشابه روایت«خوارزمی» در کتاب «مقتل الحسین» را ذکر کرده است

منابع:- شواهدالتنزیل(:حاکم حسکانی)،ج۱،ص۴۳۸،ذیل آیه ۲۶ سوره اسراء،حیاهالصحابه(:کاندهلوی)،ج۲،ص۵۱۹،الجرح والتعدیل(:رازی)ج۱،ص۲۵۷،ینابیع الموده(:قندوزی)ص۱۱۹

ینابیع الموده ص۴۳۹
– ینابیع الموده ص۴۴۱
شواهد التنزیل،ج۱،ص۴۴۲
– شواهد التنزیل،ج۱،ص۵۷۰
– مقتل الحسین(:خوارزمی)،ج۱،ص۷۰٫

-درّالمنثور (:سیوطی)،ج۲،ص۱۵۸وج۵،ص۲۷۳-۲۷۴

-«ابن ابی حاتم»این حدیث را در تفسیرش روایت میکند:کتابی که«ابن تیمیّه» خالی از هر حدیث جعلی

می داند .(منهاج السنّه ج۷،ص۱۳)

مسند ابی یعلی،ج۲،ص۵۳۴،حدیث۴۳۶،المطالب العالیه(:ابن حجرعسقلانی)،ج۳،ص۳۶۷

– کنز العمّال (:متّقی هندی)،ج۲،ص۱۵۸وج۳،ص۷۶۷؛«متّقی هندی» اشاره می کند که «خاکم

نیشابوری» در تاریخ خود و «ابن نجّار» در کتابش ، این حدیث را نقل کرده اند. در«منتخب کنزالعمّال» هم روایت ذکر شده است،ر.ک : منتخب کنزالعمّال(چاپ در حاشیه مسند احمد حنبل)،ج۱،ص۲۲۸٫

تفسیر روح المعانی (: آلوسی)،ج۵،ص۵۸٫

میزان الاعتدال(:ذهبی)،ج۲،ص۲۲۸(چاپ السعاده)