رصدخانه پالومار، عظمت جهان بالا را توضیح می دهد

رصدخانه پالومار، عظمت جهان بالا را چنین توضیح می دهد:

تا وقتی که دوربین رصدخانه پالومار را نساخته بودند، وسعت دنیایی که به نظر ما می رسید، پانصد سال نوری بود.
ولی این دوربین، وسعت دنیای ما را به هزار میلیون سال نوری رساند. در نتیجه، میلیون ها کهکشان جدید کشف شد که بعضی از آنها هزار میلیون سال نوری با ما فاصله دارند.
بعد از فاصله هزار میلیون سال نوری، فضای بزرگ، مهیب و تاریکی به چشم می خورد که هیچ چیز در آن دیده نمی شود، یعنی روشنایی از آن عبور نمی کند تا دوربین رصدخانه بتواند آن را تصویر کند.
بدون تردید، در آن فضای مهیب و تاریک نیز صدها میلیون کهکشان وجود دارد که هنوز دانش اندک بشر، بدان جا راه نیافته است.

**آسمان، آیینه دار عظمت خداست. از این پدیده شگفت انگیز الهی غافل نباشیم و روان خویش را با نگاه اندیشمندانه در آن، جرعه نوش عظمت خدا کنیم.**

………..چشم دل باز کن که جان بینی****** آنچه نادیدنی است، آن بینی ………
……….. دل هر ذره ای که بشکافی****** آفتابیش در میان بینی………..