پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
اگر چنان‌چه کسی در عصر غیبت ولی‌عصر اینجا ثابت‌قدم باشد، فرمودند این‌ها به منزلهٔ کی‌اند؟ کسانی که در عصر غیبت بمانند… ابن‌عباس می‌گوید از رسول خدا روایت فرمود که این حدیث در بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحه ۷۳ آمده است:
که علی، امام و خلیفه بر امت است پس از من. رسول‌الله فرمودند: و قائمِ منتظر از اولاد اوست که زمین را پر از عدل و داد می‌کند، چنان‌چه پر از ظلم و جور شده باشد. به حق آن خدایی که مرا به حق و راستی قرار داده، عبارت این است:
«وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ بَشیراً، إنَّ الثّابِتینَ عَلَی القَولِ بِهِ فی زَمانِ غَیبَتِهِ لَأعَزَّ مِنَ الکِبریتِ الأحمَر».
حضرت فرمودند: اشخاصی که به امامت او ثابت‌قدم باشند در زمان غیبت، این‌ها به منزلهٔ کبریت احمر نایابند؛ کبریت احمر نایابند.
کبریت احمر وقتی نگاه می‌کنی، کبریت احمر می‌شود گوگرد. کبریت یعنی گوگرد؛ گوگرد سرخ. گوگرد اقسامی دارد: گوگرد سفید داریم، زرد داریم، سرخ داریم، سیاه داریم. آن چیزی که کم است، این گوگرد سرخ است.
یک مقاله‌ای داریم با عنوان «نظری به مفاهیم کنایه‌ای کبریت احمر» که در جهات مختلف استفاده می‌شود؛ متعلق به آقای دکتر اسماعیل حاکمی، استاد دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران. این بحث کبریت احمر را در یک مقالهٔ علمی‌ـ‌پژوهشی مطرح کرده است.
ایشان فرمودند کسانی که ثابت‌قدم باشند در عصر غیبت امام زمان، این‌ها به مانند کبریت احمر نایابند.
پس جابر سؤال کرد: یا رسول‌الله! برای قائم از اولاد تو غیبتی هست؟
فرمودند: بله، این حضرت، این پسرم غیبت می‌کند.
به پروردگار قسم، هر آینه خداوند کسانی را که ایمان آورند به غیبت او امتحان می‌کند.
ای جابر! این امر، امر الهی و سرّی از اسرار خداست.
در خصوص غیبت، سه وجه مطرح شده در روایات:
یکی این‌که گفته‌اند آن افرادی که به تعبیری منتظرین حضرت باشند به آن اندازه نرسیده‌اند؛ یعنی حضرت به خاطر این غایب شده، به تعبیری به خاطر این‌که قدر سیزده معصوم را ندانستند.
یکی از اساتید مثالی می‌زد: می‌گفت در کوچه‌ای یک لامپی می‌گذارند، بچه‌ها چه می‌کنند؟ لامپ اول را می‌زنند و می‌شکنند. دوباره شهرداری می‌آید، لامپ شکسته را باز می‌کند و لامپ دیگری می‌گذارد. این لامپ‌ها را یکی‌یکی می‌گذارد تا باز می‌بیند دارند می‌شکنند. می‌گوید: آقا! این لامپ را نزنیم؛ بگذار این کوچه تاریک باشد تا به آن فرهنگ برسند که آقا این لامپ لازم است.
خودشان درخواست کنند از شهرداری: بیا لامپ بگذار.
امام غائب اگر امام هم بود، به مانند اجداد بزرگوارش او را می‌کشتند، ظلم می‌کردند به امام. امام را غائب کرد تا به آن حد برسیم، به آن اضطراب برسیم، و به تعبیری آن کلافگی به وجود بیاید که واقعاً از ته دل آقا را بخواهیم.
یک جهتش فرمودند این است که آن قابل به آن اندازه نیست.
جهت دیگر فرمودند حضرت از جانش می‌ترسد؛ که این را هم می‌شود جمع کرد، نه این‌که جان‌دوست باشد، بلکه به‌صورت طبیعی اگر باشد، مانند حجج الهی دیگر کشته می‌شود. پس بناست غائب باشد.
وجه دیگر فرمودند از اسرار است؛ روایات مختلفی در این‌باره وجود دارد. این هم یک حدیث است: فرمودند که این غیبت امام زمان،
«سِرٌّ مِن سِرِّ اللّٰه»
است.
واقعاً دلیلش چیست؟ اما بالاخره بحثی هست که در حدیث دیگری فرمودند: افراد غربال می‌شوند، جدا می‌شوند، آن افراد خاص نگه داشته می‌شوند، و دیگران مضمحل می‌شوند، پخش می‌شوند، نابود می‌شوند و خارج می‌شوند.
پس این هم حدیثی است که در همین خصوص است.
یا حدیث دیگری در مورد انتظار بخواهم در نظر بگیرم، این است:
حدیث از امام سجاد علیهالسلام است، در کتاب احتجاج مرحوم شیخ طبرسی، جلد دوم، صفحه ۳۱۷.
حضرت فرمودند: غیبت دوازدهمین از اوصیای رسول‌الله طولانی شود و قائلین به امامت او در زمان غیبتش و منتظرین ظهور آن حضرت، عبارت این است:
اینان افضلِ اهلِ تمام زمان‌ها هستند؛ یعنی در هر زمانی، ولو در عصر نبیّ اکرم، ولو در عصر حضرت موسی‌بن جعفر، ولو در عصر امام سجاد علیهالسلام، افرادی بودند، اصحابی بودند، در جهاتی قرار می‌گرفتند.
فرمودند: اصحاب امام زمان، منتظرین امام زمان، افضل اهل تمام زمان‌ها هستند؛ زیرا خداوند به آن‌ها عقل و فهمی عطا فرموده که غیبت برای آن‌ها به منزلهٔ مشاهده است، یعنی آن‌قدر یقین دارند که امامشان را ندیده‌اند، ولی گویا امامشان در مقابلشان است، و مطیع حضرت هستند و انتظار او را می‌کشند.
آنان به منزلهٔ جهادکنندگان با شمشیر در کنار رسول‌الله هستند.
آنان باقی‌ماندگان محکم، شیعهٔ صادق، و دعوت‌کنندگان به دین خدا در پنهان و آشکارند.
سپس فرمودند: انتظار فرج، بزرگ‌ترین اجرها را دارد.
در روایات مختلف داریم که افضل اعمال، انتظار فرج ولیّ عصر، حجّت‌بن الحسن علیهالسلام است.
پس بله، درست است که کار دشوار است، اما خداوند به میزان امکاناتی که می‌دهد مؤاخذه می‌کند؛ یک‌وقت در عصر امامی، به همان اندازه، اما در عصر غیبت، گرچه کار دشوارتر است، ولی اگر کسی ثابت‌قدم بر امام عصر علیهالسلام باشد، این می‌شود چه؟
می‌شود «افضلُ مَن أهلِ کلِّ زمان»؛ این‌گونه است.
و این مقام و عقل و فهم و معرفت چگونه حاصل می‌شود؟
وقتی که کسی در مسیر امام زمان قرار بگیرد، خداوند عقل هم به او عطا می‌کند.
عقل به این معنا نیست که مثلاً قوّهٔ استدلالش قوی‌تر شود؛ عقل در روایات ما معنای دیگری دارد.
از امام صادق علیهالسلام سؤال می‌کنند: «ما العقل؟»
می‌فرمایند:
«ما عُبِدَ بِهِ الرَّحمنُ وَ اکتُسِبَ بِهِ الجِنانُ»
عقل چیزی است که با آن خدا عبادت می‌شود و با آن بهشت به‌دست می‌آید؛ یعنی حالتی می‌دهد که افرادی که در عصر غیبت امام زمان‌اند، به معنای حقیقی خالص برای خدا هستند، خالص برای امام زمان‌اند، در جهت حقیقت قرار می‌گیرند، ثَرّه‌اند، و چنین جایگاه و ویژگی‌هایی برای این‌ها مطرح شده است.
