چرا اندیشمندان با این همه تعریف و تمجید از اسلام خودشان مسلمان نشده و نمی شوند؟

به طور کلی دانشمندان غیر مسلمان که درباره اسلام اظهار نظر کرده اند به چهار دسته می توان تقسیم نمود:
۱) آنان که حقانیت اسلام را شناخته و به اسلام گرویده اند و ایمان و اعتقاد خود را به اسلام به صورت آشکار اعلام نموده و مسلمان شده اند.
۲) دانشورانی که حقانیت اسلام را شناخته ولی ایمان خود را به هر دلیل از جمله تقیه ظاهر نکرده اند؛ اما در باطن مسلمان شده اند.
۳) دانشمندانی هستند که حقانیت اسلام را اعلام کرده اند ولی همچنان در کیش و مسلک خود باقی مانده اند.
۴) دانشمندانی بوده و هستند که در خدمت حکام و فرمانروایان قدرت طلب قلم زده و می زنند.
در مورد دسته اول بسیاری از دانشمندان غیر مسلمان پس از تحقیق و تفحص در مورد ادیان آسمانی نهایتا اسلام را به عنوان برترین دین الهی شناخته و به آن ایمان آورده اند. همانند: لرد هدلی، خانم مارگرت مارکوس و …
دسته دوم دانشمندانی هستند که از اسلام تعریف و تمجید کرده اند ولی گرایش یا عدم گرایش خود را نسبت به اسلام آشکار نساخته اند. از آنجا که ما از درون و ضمیر بندگان خدا خبر نداریم و نمی دانیم که چرا و به چه علت گرایش خود را آشکار نساخته اند( البته دلایلی با توجه به پیشامدهای پیشین برای آن داریم)؛ لذا در نفی و اثبات آن توقف می کنیم.
دسته ی سوم: دانشمندان غیر مسلمانی که از اسلام تعریف کرده اند ولی همچنان در کیش سابق خود مانده اند. به خوبی معلوم می شود که آنان از باب کارشناسی به اسلام نگریسته اند نه از باب حقیقت یابی و گزینش راه راست.
دسته چهارم محققانی هستند که علیه اسلام زبان گشوده اند که با کمترین تردید می توان گفت که آنان از دو گروه خارج نیستند: یکی اینکه علم خود را در خدمت پول و ثروتهای اهدایی فرمانروایان و قدرت طلبان به کار گرفته اند که علیه اسلام بگویند و بنویسند. دوم اینکه کسانی هستند که از نظر دانش و پژوهش در مراحل مقدماتی قرار داشته و از آنجا که اطلاعاتشان درباره اسلام ضعیف و ناقص بوده است عجولانه و ناآگاهانه علیه اسلام قضاوت کرده اند. همان طور که ولتر، جان دیون پورت( مولف کتاب عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن) پس از تحقیق کامل به اشتباه خود پی بردند.

پس براحتی و با ضرس قاطع نمیتوان گفت که جرج جرداق چرا خودش شیعه نشد با اینکه کلی کتاب برای امیرالمومنین سلام الله علیه نوشت.