پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ شرحی بر فراز «اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ» در دعای عهد ↓📋 › ؛
«اَللّهُمَّ»، یعنی ای خداوندا.
خداوندی که «رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ»؛ ای پروردگار نور بزرگ!
این نور بزرگ یعنی چه؟! بالاخره دعا را می‌خواهیم بخوانیم که بفهمیم!
یک وجه این است که «أَوَّل مَا خَلَقَ اَللَّهُ نُورِی» نور نبی اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله بود، اشرف مخلوقات بود؛ لذا آن نوری که عظمت دارد، نبی اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله هست!
بر اساس روایات ما، نور بزرگ را می‌شود نسبت به نبی اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله در نظر بگیریم. این کاملاً درست هست.
به اعتبار دیگری گفتند «کُلُّهُم نورٌ واحدٌ».
یعنی در خلقت نوری‌شان، یک نور واحد بودند. آن نور عظیمی که بود بعداً منشق شد، پس کل نور ائمه معصومین علیهم‌السلام به‌عنوان نور واحد مطرح شده. این هم درست هست.
حالا ببینید این‌جا یک نقلی آورده شده که وجود نازنین نبی اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله هست.
نقل دیگر در شرح این شارحین دعای عهد، گفتند که این ممکن هست نور عرش باشد! عرش در عالم اجسام و اجرام علوی، یک حقیقت بسیار بزرگی هست، یک حقیقت بسیار عظیمی هست!
جوری که مثلاً از باب نمونه در حدیثی هست که نسبت آسمان اول به آسمان دوم، مانند حلقه انگشتری هست در یک فلات! در یک بیابان بی‌نهایت بزرگ! نسبت آسمان اول و دوم به آسمان سوم، به مانند یک حلقه انگشتری هست چنان در یک فلات! بعد نسبت تمام این هفت آسمان به کرسی، به مانند حلقه انگشتری هست که می‌خواهد بگوید خیلی عظمت دارد!
بعد، کرسی و تمام این هفت آسمان نسبتش به عرش، به مانند حلقه انگشتری هست در مقابل عظمت آن عرش! در حدیث این‌گونه آمده!
این عرش یک چیز نورانی هست، یک چیز جسمانی هست، اما لطافت دارد، نورانی هست؛ یک حقیقت ظلمانی نیست، یک حقیقت نورانی هست!
لذا مثلاً می‌گویند که:
«مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ع بِکربلا کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِه».
یک مکان نورانی هست، یک مکان با عظمتی هست!
لذا بعضی از شاحرین گفتند مراد از این نور عظیم، همان عرش آسمان هست که یک محل با عظمتی هست.
اما همان وجه اول به نظر می‌رسد مناسب‌تر هست؛ چرا؟! چون عرش هم به برکت آن نور عظیم خلق شد!
پس آن نور نبی اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله یا نور اهل بیت علیهم‌السلام، این‌جا می‌شود در نظر گرفت.
یک وجه دیگری باز در نظر گرفتند که
«اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ»، پروردگار نور عظیم، گفتند که مطلق هست. این‌جا شاید مراد، نور عظمت خدا هست که در عالم باطن از هرچه باشد به‌واسطهٔ اوست. که این هم باز به نظر من برمی‌گردد به نور پیامبر و نور اهل بیت علیهم‌السلام! چون باز در روایات هست که از آن نور، عالم خلق شد! مثلاً در حدیث هست که فرمودند از نور ابی‌عبدالله علیه‌السلام، بهشت و اهل بهشت را خداوند خلق کرد.
حورالعین و بهشت و درجات و همه را به برکت نور امام حسین علیه‌السلام خلق کرد.
یک وجه دیگر هم هست که این وجه هم خوب هست روی آن تمرکز کنیم! این هم اینکه نور عظیم، این نور عظیمی که الان در قید حیات باشند، مراد، خود ولی‌عصر علیه‌السلام هست! و این احتمال خیلی بیشتر هست!
چون عهد ما در مورد امام زمان علیه‌السلام هست، دست به دست امام زمان علیه‌السلام می‌خواهیم بدهیم از راه دور عهد ببندیم، پس وقتی می‌خواهیم خدا را قسم بدهیم می‌خواهیم شروع کنیم، از خود ولی‌عصر علیه‌السلام مطرح می‌کنیم!
لذا الان آن نور عظیم، خود امام زمان علیه‌السلام هست!
پس این‌جا:
ای پروردگار نور عظیم، یعنی ای پروردگار امام زمان علیه‌السلام!
با خدا می‌خواهیم صحبت کنیم، امام زمان علیه‌السلام را مطرح کنیم؛ به تعبیری نوعی توسل، وسیله قرار دادن، این‌ها آبرومند هستند، ذکر ایشان را بگوییم با خدا صحبت کنیم!
-دکتر وحید باقرپور کاشانی.
