پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
دانلـود‌ویـدئو📥
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ تعریف تفسیر قرآن از منظر آیت‌الله خوئی ↓📋 › ؛
تفسیر یعنی چه؟ و با چه ابزار و مبادی و مبانی، ما باید وارد تفسیر قرآن بشویم؟!
خواندن این مطالب مرحوم آیت‌الله خوئی، خالی از لطف نیست و به هر حال، فحلی چنین نگاهی دارد، خوب هست که در کنار فرمایشات مرحوم علامه طباطبائی، فرمایشات مرحوم آیت‌الله خوئی هم دیده شود.
در تفسیر البیان در جلد دوم صفحه ۱۸۷، ایشان تفسیر را اول توضیح می‌دهند تعریفشان از تفسیر چیست.
می‌نویسند:
«تفسیر، روشن‌ساختن مفهوم آیات قرآن مجید و واضح‌کردن منظور پروردگار است از آیات. بنابراین، در تفسیر نباید به مدارک ظنّی و غیر قابل اطمینان تکیه و استناد نمود؛ بلکه باید دلایلی را آورد که عقلاً و یا شرعاً، حجیت و اعتبار آن‌ها ثابت و مسلم گردیده است.
زیرا اولاً پیروی از دلایل ظنّی و غیر یقینی، شرعاً ممنوع و نارواست و ثانیاً نسبت دادن مطلبی را به خدا بدون اذن وی، حرام و گناه بزرگ و نابخشودنی است.
چنانچه خداوند متعال می‌فرمایند:
﴿قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَکُمْ أَمْ عَلَی اللَّهِ تَفْتَرُونَ﴾
(به آن‌ها بگو که آیا در این گفتار خدا به شما اجازه و اذن داده و یا به وی افترا می‌بندید؟٫ سوره مبارکه یونس، آیه ۵۹)».
به شما اجازه و اذن داده که هرجور می‌خواهید گفتار خدا را توضیح بدهید و معنا کنید؟! چنین اذنی را شما دارید؟
در سوره مبارکه اسرا آیه ۳۶:
﴿وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ﴾، «از آنچه علم و آگاهی کامل به او نداری، پیروی مکن!»
پس ما بیاییم آیات قرآن که این‌قدر مهم هست و در حقیقت، دین را با گمان و احتمالات و وجوه بخواهیم معنا کنیم، این کار، کار اشتباهی هست!
بعد ایشان می‌فرمایند:
«در این مورد، آیات و روایات فراوانی در دست داریم که انسان را از استناد و عمل نمودن به آنچه اطلاع دقیقی از آن در دست نیست، سخت بر حذر می‌دارد. علاوه بر آن، روایات فراوان دیگری نیز از طریق شیعه و سنی به دست ما رسیده که در قرآن، از تفسیر به رأی و سلیقه‌ای و از تأویلات دل‌بخواهی، شدیداً نهی و جلوگیری می‌کنند. با این بیان، روشن می‌گردد که در تفسیر قرآن، اعتمادنمودن به گفتار شخصی مفسرین و پیروی کردن از رأی و نظر آن‌ها، صحیح و روا نیست».
مثلاً گاهی‌اوقات می‌گویند فلان مفسر این را گفته، بعد آدم به اعتبار فلان مفسر، ولو اینکه فحلی هست بزرگی هست! احترام او سر جای خودش! بله اگر مفسر دلیل آورده، درست هست. اما صرف اینکه فلان مفسر شهیری، چنین فرمایشی را ارائه دادند و دلیلی ندارد، فرمودند که ما اگر به گفتار شخصی مفسرین و پیروی کردن از رأی و نظر این‌ها بخواهیم این‌طوری اکتفا کنیم، این صحیح نیست و نارواست!
«زیرا تبعیت از گفتار شخص مفسر، جز پیروی از ظن و گمان، چیز دیگری نیست و گمان هم انسان را به حق و واقعیت نمی‌رساند».
بعد این آیه را می‌آورند که:
﴿إِلَّا ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا﴾
«گمان، هرگز انسان را از حق بی‌نیاز نمی‌سازد».
-دکتر وحید باقرپور کاشانی.
