پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ علم غیب، بالعرَض برای برگزیدگان خداست! ↓📋 › ؛
﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً وَ لِیَعْلَمَ اَنْ قَدْ اَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ اَحاطَ بِما لَدَیْهِمْ وَ اَحْصی کُلَّ شَیْ‌ءٍ عَدَداً﴾
جن – آیهٔ ۲۶ تا ۲۸.
می‌گوید دانای غیب است و هیچ‌کس را بر غیب خود آگاه نمی‌کند.
غیب فقط برای خداست! علم غیب ذاتاً تنها برای خداست! لذا آیات فراوانی در قرآن هست که علم غیب فقط برای خداست.
خداوند متعال می‌تواند، قدرت تعلق می‌گیرد که به بعضی از برگزیدگان خودش، رسولان خودش، علم غیب اعطاء کند؛ یعنی بالعرَض!
بالذات برای خداست! بالعرَض؛ باذن‌الله جمعی از برگزیدگان می‌توانند علم غیب داشته باشند.
لذا با بعضی از وهابی‌ها که بحث می‌کنیم، می‌گویند شما می‌گویید ائمهٔ معصومین علیهم‌السلام علم غیب دارند، شما قائل به امتیازات و صفات خداوندی برای ائمه هستید! لذا شما مشرکید! شما جزو غلات هستید!
می‌گوییم ما نگفتیم ذاتاً ائمهٔ معصومین علیهم‌السلام علم غیب دارند! اما آیا خداوند می‌تواند آگاهی به غیب را در اختیار این‌ها قرار دهد یا خیر؟
قدرت که تعلق می‌گیرد، امکانش هست!
آیا در قرآن آیه‌ای هست چنین چیزی هم گفته باشد؟! بله! کدام آیه؟!
همین آیه:
﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا﴾ «دانای غیب است هیچ‌کس را بر غیب خود آگاه نمی‌کند».
﴿إِلاَّ﴾ این استثناء می‌زند! ﴿إِلاَّ مَنِ ارْتَضى﴾.
﴿مَنِ ارْتَضى﴾ یعنی چه؟ ﴿إِلاَّ﴾ برگزیده.
مرتضی برای چه می‌گویند؟
دیدید می‌گویند محمد مرتضی! علی مرتضی! برای چه؟! مرتضی یعنی چه؟! یعنی برگزیده!
حالا می‌گوید ﴿إِلاَّ مَنِ﴾، یعنی کسی که ﴿ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ﴾، برگزیند از رسول!
پس خداوند متعال عالم‌الغیب هست!
﴿فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ﴾ استثناء هست!
چه کسانی؟! کسانی که خودش انتخاب کند علم غیب را می‌تواند در اختیارش قرار بدهد!
یعنی بالعرَض!
یعنی به اذن او به بعضی از برگزیدگان و رسولان خودش علم غیب اعطا می‌شود.
با یک وهابی بخواهیم بحث بکنیم این آیه هست؛ ﴿إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ﴾ مگر پیامبرانی که برگزیده است.
«پس نگهبانانی از پیش‌رو و پشت‌سرشان می‌گمارد تا مشخص کند که پیام‌های پروردگارشان را به‌طور کامل به مردم رسانده‌اند، و او به آن‌چه نزد آنان است احاطه دارد و همه‌چیز را از جهت عدد، شماره و احصا کرده است».
پس داده، امور غیبی هم داده! اما به چه کسی داده؟! ﴿مِنْ رَسُولٍ﴾، به رسولانش داده.
این علوم را داده، حالا این رسولان و حجج الهی بین مردم می‌آیند و مواردی را می‌گویند. مثلاً می‌گویند یک عوالمی قبل از این عالم بوده که مردم یادشان نیست. می‌گویند عالم ذر بوده، عالم ارواح بوده! و شما امتحان شده‌اید! می‌گویند در این دنیا ملائکه هستند فرشته‌ها هستند! کرام‌الکاتبین هست! بحث تطایرالکتب را مطرح می‌کنند که دو تا مَلک هست، اعمال انسان‌ها را می‌نویسند و ثبت و ضبط می‌کنند. می‌گویند احتضار دارید! آن لحظهٔ پایانی عمر، شیطان می‌آید! آیا ما همه شیطان را دیدیم؟ ما شیطان را ندیدیم! فقط یک چیزی ما رو قلقلک می‌دهد! ممکن است یک نفر بگوید نفس أماره هست! یک نفر هم بگوید نفس أماره و شیطان هست! یک نفر بگوید نه فقط شیطان هست! نمی‌دانیم! شیطانی هست ابلیسی هست! و اینکه قبض روح می‌شوید! بعد سؤال قبر هست!
سؤال قبر را چگونه می‌توانیم بفهیم؟ فشار قبر هم هست! فشار قبر را از کجا می‌دانیم؟! این‌ها امور غیبی هست!
این غیب را چه کسی داده؟! از کجا آمده؟!
این غیب فقط در مورد خداست، آگاهی داده،
﴿مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ﴾.
بعد چه می‌شود؟! آن‌ها را به رسولان داده، آن‌ها هم می‌آیند برای ما توضیح می‌دهند.
برزخ داریم این‌طوری هست آن‌طوری هست؛ قیامت داریم چه اتفاقاتی می‌افتد؛ بهشت را توصیف می‌کند؛ جهنم را توصیف می‌کند؛
تمام این مسائل غیب هست!
پس امور غیبی را از کجا استفاده می‌کنیم؟
از حجج الهی دریافت می‌کنیم!
-دکتر وحید باقرپور کاشانی.
