پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ نیاز قرآن به تبیین اهل بیت علیهم‌السلام ↓📋 › ؛
همه چی در قرآن هست!
در بطون قرآن همه چیز هست!
﴿لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ﴾
اما برای چه کسی؟!
برای کسی که اشراف به این قرآن دارد!
برای کسی که احاطه به این قرآن دارد!
برای کسی که بطون قرآن در وجود این قرار گرفته است!
نه برای کسی که آشنایی با بطن قرآن ندارد!
آیا همه چیز را می‌تواند از این قرآن استفاده بکند؟!
مثلاً شما ببینید که مهم‌ترین فرع ما چیست؟!
صلاه! نماز هست؛
که در روایتی نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند اگر یک نفر نمازهایش قبول شود، اعمال دیگرش هم مورد بررسی قرار می‌گیرد! این‌قدر نماز مهم است!
نماز به عنوان قله‌ی فرع دین هست!
تا جایی که نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و امام صادق علیه‌السلام در روایت دیگری فرمودند:
«مَنْ تَرَکَ اَلصَّلاَهَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ کَفَرَ»
هرکس از روی عمد نمازش را ترک بکند، کافر شده!
کافر نه کفر اعتقادی!
یعنی کفر عملی را دارد!
یعنی یک واجب دینی که اوجب واجباتش هست را زیر پاش گذاشته!
کفر عملی را به‌دنبال دارد!
حالا همین نماز مهم است دیگر؟!
بله!
کجای قرآن گفته که نماز صبح دو رکعت هست؟!
کجا؟!
کجای قرآن گفته نماز ظهر چهار رکعت هست؟!
نماز عصر چهار رکعت هست؟!
نماز مغرب سه رکعت هست؟!
نماز عشا چهار رکعت هست؟!
قرآن گفته نماز را به‌جا بیارید!
اقامه‌ی صلاه بکنید!
پس این را چه کسی باید شرح بدهد؟!
این را نبی باید شرح دهد!
پس یکی از وظایف نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله چیست؟!
تبیین وحی هست!
در قرآن جزئیات هم آمده، ولی به‌طور اکثر وقتی نگاه می‌کنی کلی‌گویی هست؛ اجمال زیاد دارد، امور مطلق زیاد دارد.
فلذا این‌ها را نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله باید قیود و تفصیلش را بیان کند!
خود قرآن می‌گوید ما دو گونه آیات داریم:
آیات محکم،
﴿هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ﴾
آیات متشابه؛
پس معنی این آیات متشابه را چه کسی باید بگوید؟! از معنی‌اش که چیزی نمی‌فهمیم!
چه کسی باید بگوید که مراد از این آیه‌ی متشابه چیست؟!
این‌جا وظیفه‌ی کسی هست که خداوند علم قرآن را در وجود او قرار داده!
لذا در سوره‌ی مبارکه‌ی نحل آیه‌ی ۴۴ می‌خوانیم:
﴿بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ﴾
ما پیامبران را پیش تو فرستادیم با چی؟﴿بِالْبَیِّنَاتِ﴾
این پیامبران با معجزه آمدند!
با بیّنات آمدند!
وقتی نبی ادعای نبوت می‌کند، معجزه‌ای اقامه می‌کند،
﴿بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ﴾
زُبُرِ جمع زبور هست؛ یعنی کتاب‌های آسمانی؛ یعنی این‌ها کتاب آسمانی هم داشتند.
﴿وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ﴾
ای پیامبر برای تو ذکر فرستادیم.
ذکر این‌جا از اسماء قرآن هست. برای تو قرآن را نازل کردیم.
چی؟
﴿لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ﴾
که این‌را چی؟!
روشن کنی، تبیین کنی برای مردم!
پس یک‌نفر می‌گوید آقا ما کاری با فرمایشات نبی اکرم نداریم!
همین قرآن، حَسْبُنَا کِتَابُ الله!
کتاب خدا ما را کفایت می‌کنه!
این حرف اشتباهی هست!
نه! این‌گونه نیست!
کتاب خدا ما را کفایت نمی‌کند!
چون خیلی از مسائل هست وقتی نگاه می‌کنیم که در کتاب خدا ما دسترسی بهش نداریم!
اگه کتاب خدا ما را کفایت می‌کرد، همین نماز صبح هم باید در قرآن می‌بود!
آن چیزی ما را کفایت می‌کند که بله کتاب خدا و آن تبیینی که نبی اکرم و اهل‌بیت ایشان از کتاب دارند!
بعد می‌فرماید:
﴿وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ﴾
ما نازل کردیم به تو چی؟!
ذکر را، قرآن را؛
﴿لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ﴾
که این‌را برای مردم تبیین کنی؛
﴿مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ﴾
آن‌چه که نازل شده بر ایشان،
﴿لعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ﴾
شاید که تفکر کنند، به آن فکر کنند!
و این مسئله‌ی مهمی هست.
یک نفر مثلاً می‌گوید نه! اصلاً قرآن شفاف هست! واضح و آشکار هست!
ما اصلاً نیازی به فرمایشات نبی نداریم! خیلی خب!
سؤال می‌کنیم:
«حا میم عین سین قاف» حروف مقطعه‌ی قرآن که در ابتدای ۲۹ سوره آمده، این‌ها را بیا برای ما معنی کن!
«حا میم» یعنی چی؟!
«عین سین قاف» یعنی چی؟!
«الف لام میم» یعنی چی؟!
این‌ها را معنی کنید!
نمی‌توانی شما معنی کنی!
این نبی اکرم است که باید بگوید «حا میم» اسمی از اسماء من هست، صفتی از صفات من هست!
باید نبی اکرم این رموز قرآن را بر ما آشکار کند!
و از این آیات متشابه تا دل‌تان بخواهد هست!
پس یکی از وظایف نبی، تبیین وحی می‌باشد.
پس روشن شد همه‌ی این قرآن، بیّن و آشکار برای ما نیست؛ حداقل همین حروف مقطعه برای ما بیّن هست؟!این متشابهات قرآن؛
﴿وَنَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی﴾
اینکه بحث تجزیه را نسبت به روح خدا می‌رساند!
﴿جَاءَ رَبُّکَ﴾
اینکه حرکت را در ارتباط با خدا می‌رساند!
و از این آیات ما فراوان داریم، این‌ها را باید چه‌کار کنیم؟!
این‌ها را نبی اکرم و اهل‌بیت ایشان باید تبیین کنند!
لذا در سوره‌ی مبارکه‌ی عنکبوت، آیه‌ی ۴۹ می‌خوانیم:
﴿بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ﴾
﴿بَلْ هُوَ﴾
بلکه، ﴿هُوَ﴾ آیات قرآن چی هست؟
بیّن هست!
پس آیات قرآن بیّن هست؛
اما برای چه کسی؟!
﴿فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ﴾
برای کسانی که علم را به سینه‌های آن‌ها قرار دادیم!
علم چیست؟!
علم همین حقیقت قرآن هست.
﴿بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ﴾
قرآن بیّن هست،
بله!
قرآن آشکار هست بله!
تمام مسائل در قرآن هست!
﴿لَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ﴾.
اما برای چه کسانی؟!
﴿فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ﴾
برای کسانی که علم را در قلب‌شان قرار دادیم! حقیقت را در قلب‌شان قرار دادیم!
خب این‌ها کی‌اند؟!
اول خود پیامبر هست، بعد چه کسانی هستند؟
در کافی شریف یک بابی ما داریم «باب أن الأئمه علیهم‌السلام قد أوتوا العلم وأثبت فی صدورهم».
یک بابی داریم که به تعبیری اوتوالعلمی که آورده شده در قرآن، این ائمه هستند، ائمه‌ی معصومین هستند.
آن‌جا روایات فراوانی هست؛ در مجامع حدیثی از این سری روایت‌ها زیاد داریم.
حدیث اول از ابوبصیر هست از امام باقر علیه‌السلام سؤال می‌کنند که این آیه را حضرت باقر علیه‌السلام تلاوت نمودند با دست اشاره کردند به سینه‌ی خودشان،
فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ! یعنی منِ امام باقر هستم!
این حدیث اول؛ حدیث سوم:
سؤال می‌کنند از امام باقر علیه‌السلام که
بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ، «أُوتُوا الْعِلْمَ» چه کسانی هستند؟!
آقا می‌فرمایند توقع می‌رود که غیر از ما فرد دیگری أُوتُوا الْعِلْمَ باشد؟
ماییم! ما اهل‌بیتیم!
در حدیث پنجم:
«قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ- بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ؟»
فرمودند که:
«قَالَ هُمُ الْأَئِمَّهُ – ع – خَاصَّهً!»
این تنها ائمه هستند!
تنها ائمه!
یعنی کسی ادعا نکند یک غیرمعصومی بگوید که اوتوا العلم من هم هستم! پس قرآن هم برای من بیّن و آشکار هست!
نه!
این بیّن و آشکار هست برای نبی اکرم، کسی که قرآن بهش نازل شد، و برای اهل‌بیت عصمت و طهارت که خداوند به این‌ها هم علم قرآن و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ و به تعبیری عام و خاص و مطلق و مقید و همه‌ی مسائلی که در خصوص بطون قرآن هست، اعطا کرد به ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام!
پس این‌ها یک وظیفه‌شان تبیین وحی و نیازمندی به وحی هست.
لذا نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌فرمایند:
«إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی» من از بین شما می‌روم، دو گوهر گران‌قدر می‌‌گذارم!
آن دو چیست؟!
کتاب خدا و عترتی!
این‌ها عِدل هم هستند!
یعنی اگر شما کتاب خدا را چسبیدید، به یک‌سری از معارف دیگر دسترسی ندارید، این کتاب خدا در کنار عترت می‌شود یک پک کامل هدایتی!
پس این هم در ارتباط با تبیین وحی از ویژگی‌های نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هست.
دکتر وحید باقرپور کاشانی
ـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖـٖٖـٖـٖـٖٖـٖٖٖـٖٖٖـٖٖٖٖٖـٖٖٖٖـٖٖٖ
