پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛ امکان معاد جسمانی با مولکول DNA ↓📋 › ؛
مسأله‌ی دیگری که در جلسه‌ی قبل در مورد DNA سؤال شده، و برای پاسخ اولاً یک حدیث را بخوانم؛
در کتاب «ستارگان هدایت»، صفحه‌ی ۱۰۷ من در پاورقی، متن عربی آن هم آوردم، در کتاب کافی شیخ کلینی کافی شریف، جلد سوم صفحه‌ی ۲۵۱، در کتاب شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، جلد اول صفحه‌ی ۱۹۱ هست.
حدیث این است:
«عَنْ عَمّارِ بنِ مُوسیٰ عَن أبی عَبدِ‌اللهِ علیه‌السلام قَالَ: سُئِلَ عَنِ المَیِّتِ یَبْلیٰ جَسَدُهُ؟ قَالَ: نَعَم؛ حَتّیٰ لا یَبْقَیٰ لَهُ لَحْمٌ وَلا عَظْمٌ، إلّا طِینَتَهُ الَّتی خُلِقَ مِنها، فإنَّها لا تَبْلَیٰ، تَبْقَیٰ فِی القَبْرِ مُسْتَدِیْرَهً حَتّیٰ یُخْلَقَ مِنْها کَما خُلِقَ أَوَّلَ مَرَّهٍ».
«از امام صادق علیه‌السلام سؤال شد:
آیا جسد مرده، از هم پاشیده و نابود می‌شود؟
حضرت در پاسخ فرمودند:
بلی! تا جایی که هیچ گوشت و استخوانی برای او نمی‌ماند».
الان اگر یک مقدار هم بماند می‌گویند اشکال ندارد جمعش می‌کنند و دوباره مرده را خاک می‌کنند. من در جریان هستم بعضی قبرستان‌هایی که خراب کردند، دیدند که استخوان‌های میت هنوز هست، استخوان‌هایش را جمع کردند و جای دیگری خاک کردند.
حضرت فرمودند گوشت استخوان‌ها خاک می‌شود، اما حضرت توجه داشتند که یعنی دیگر قبر را رها می‌کنند، نه اینکه ده نفر را در قبر بگذارند! ممکن است در بعضی موارد گوشت از بین برود استخوان مرده از بین نرود.
«تا جایی که هیچ گوشت و استخوانی برای اون نمی‌ماند مگر طینتی».
یعنی چه؟!
اصل و گوهره‌ای! یعنی استخوان هم از بین می‌رود!
«طینتی از او باقی می‌ماند که از آن خلق شده».
خوب دقت کنید! حدیث خاصی هست!
«که آن از بین نمی‌رود، آن طینت با همه‌ی دگرگونی‌هایی که پیش آید…»
یعنی هر آنتروپی که بر جسد و بدن و استخوان وارد شود، این دگرگونی به طینت راه ندارد!
«در قبر یا هر جای دیگر باقی می‌ماند، تا آنکه مخلوق همانند بار نخستینی که آفریده شده بود، از آن آفریده شود».
حالا ببینید این طینت نگه داشته می‌شود، طینتی که تعبیر هم شده به فِی الْقَبْرِ مُسْتَدِیرَهً، به صورت یک چیز دایره‌وار این نگه داشته می‌شود، استخوانش از بین می‌رود، گوشتش از بین می‌رود، همه چیز از بین می‌رود، با ده نفر هم شاید خاک شود، اما برای هر کدام از آن‌ها طینت‌شان باقی می‌ماند!
یک قبر را ولو به ده نفر هم بفروشند، قیامت ده نفر از آن بیرون می‌آیند! برای خدا که کاری ندارد! ولی از همین ماده‌ای که در ارتباط با این بدن هست، ساخته می‌شود!
ببینید معاد جسمانی این است!
وقتی استخوانی را نزد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم می‌آورد و فشار می‌دهد پودر می‌شود، می‌گوید همین را زنده می‌کند؟
می‌فرمایند اولین بار که شما را از هیچ زنده کرد!
یعنی چه؟ یعنی از همین زنده می‌کند!
خب اینکه زنده می‌کند استخوانش که از بین می‌رود، گوشتش هم که قبلاً از بین رفته، آن چیزی که به عنوان طینت باقی می‌ماند، از همان طینت یا طینت‌ها، دوباره در قیامت از همان، بدن جدیدی احیا می‌شود، اما ماده‌اش همان است!
ماده‌ای که همین بدن را به وجود آورده همان طینت است، آن طینت باقی می‌ماند.
تشبیهی که حضرت صادق علیه‌السلام می‌کنند خیلی تشبیه قشنگی است!
آقا می‌فرمایند که شما با یک مقدار گل، خشتی ساختی، خشت‌های گلی ساختی، این خشت گلی که ساختی دوباره می‌کوبی زمین خردش می‌کنی، باز هم خشت است؟
خشت نیست! خشت تغییر کرد، ولی خاک شد!
دوباره از همون خاک، خشت جدید!
فرمودند مسئله‌ی قیامت هم اینگونه هست! این بدنی که هست متلاشی می‌شود منتها ماده‌ی اصلی باقی می‌ماند!
به عنوان طینت باقی می‌ماند، دوباره از همان، انسان جدیدی ساخته می‌شود!
مثل این می‌ماند شما یک برجی داری، حالا می‌گویند با بولدوزر خرابش بکنید، این را خرابش می‌کنند، دوباره می‌گویند از همین مصالح، همین آهن‌ها، دوباره یک برج دیگری بسازید، حالا این برج همان برج است یا نه؟
به اعتباری همان برج است به اعتباری همان برج نیست!
به اعتباری همان برج است یعنی از مواد همان برج هست، از جای دیگر چیزی نیاوردند.
به اعتباری آن برج نیست، یعنی بالآخره هیئتش تغییر کرده! متلاشی شده یک چیز جدیدتری به وجود آمده!
بدن انسان هم در مسأله‌ی قیامت، بدین شکل است!
به اعتباری همین بدن است، یعنی از همان طینت، به اعتباری آن بدن نیست! به خاطر اینکه متلاشی شده، یک چیز جدیدتر ساختی! مثل خمیر بازی!
فرد پیوندی هم اگر تمام اعضای بدنش را پیوند بکنند، یک قسمت از بدنش باقی می‌ماند، طینت تو همان هست، خدا همان را زنده می‌کند!یا مثلاً فرض بکنید که شبهه‌ی آکل و مأکول؛ آدم‌های آدم‌خوار یک آدمی را یک لقمه‌ی چپ بکنند، جذب بدن‌شان می‌شود!
نه! اولاً همه جذب بدن‌شان نمی‌شود! ضایعات دارد، در همان ضایعات ممکن است طینت باقی بماند! یا حتی اگر جذبش هم شود، در همان مقدار طینت امانت مانده، این یک طینت برای خودش دارد آن هم طینت دیگری دارد، از آن طینت به آن صورت به وجود می‌آید.
لذا گاهی‌اوقات سؤال می‌شود می‌پرسند در ارتباط با این معادی که است، مگر هر ۷ سال کل مولکول‌ها تغییر نمی‌کند؟!
بله؛ کل مولکول‌ها تغییر می‌کند، اما طینت تغییر نمی‌کند!
بعد می‌پرسند که خدا می‌خواهد ما را مؤاخذه بکند، با همین بدن‌مان مواخذه می‌کند؟
می‌گوییم بله!
می‌گوید خب من در ۲۰ سالگی یک گناه کردم، بعد ۲۷ سالگی گناه‌های دیگری کردم، بعد ۴۰ سالگی گناهان دیگری کردم، ۶۰ سالگی گناهانی کردم، ۷۰، ۸۰، همین‌طور؛ حالا با کدام بدن، ما را عذاب می‌کند؟ یعنی با کدام مرحله از بدن؟ اگه این بدن آخری باشد، این بدن چه گناهی دارد؟
این مولکول جدید هست، من با بدن مثلاً ۲۱ سالگی گناه کردم! هر ۷ سال مولکول‌ها تغییر می‌کند! این بدن چه گناهی دارد؟!
این‌جا جواب می‌دهی اولاً این بدن یک ابزار هست، روح است که عذاب می‌کشد!
ثانیاً که حساب بکنی اصلاً بحث این‌ها نیست! از همان طینتی که همیشه در بدن تو واحد بوده و تغییر در آن راه ندارد، از همان به وجود می‌آورد!
لذا دیگر این شبهه هم نیست که هر ۷ سال تغییر می‌کند، خداوند به بدن ۷ سالگی ما را بهشت می‌برد و عذاب می‌کند، یا ۱۴ سالگی، ۲۱ سالگی، ۳۰ سالگی؟!
این هم یک نکته!
حالا در این کتاب ستارگان هدایت، در ارتباط با DNA و بحث‌های مختلف ما تحقیقاتی داشتیم.
اولاً آوردم که: «DNA مولکولی بلند و باریک است که از رشته‌ای از مولکول‌های کوچک که به شکل یک مارپیچ دو تایی سه بعدی، همانند یک نردبان است ساخته می‌شود».
بحث DNA رو من صفحه‌ی ۱۰۵ ستارگان هدایت آوردم.
در صفحه‌ی ۱۰۶، این عبارت آوردم:
«هر ژن، یک توالی از DNA است که مانند کدی برای پروتئین یا ماده‌ی بدن عمل می‌کند. DNA یک مولکول اطلاعاتی است که در توالی نوکلئوتیدی خود حاوی اطلاعات لازم برای ساخت تمام پروتون‌ها و سلول‌ها و بافت‌های یک موجود زنده است».
یعنی تمام اطلاعات برای ساختن یک موجود زنده در آن DNA است.
«این مولکول از لحاظ شیمیایی تحت شرایط مختلف، بسیار پایدار است».
ببینید این‌هایی که دارم ذکر می‌کنم، همه در مقالات علمی _ پژوهشی یا کتاب‌های معتبر ذکر شده؛ همه را در این کتاب رفرنس دادم.
«این مولکول از لحاظ شیمیایی، تحت شرایط مختلف، بسیار پایدار است، قابلیت بازیافت توالی‌های DNA از ساختن فسیل‌هایی با سن ده هزار سال، شاهدی بر این ادعاست».
فسیل‌هایی ده هزار سال می‌توانی از همان‌ها بازیافت توالی DNA را در نظر بگیری!
بعد آوردم که:
«مولکول‌های DNA سلول نخستین، بر طبق نقشهٔ پیش‌پرداخته‌ای آمادگی دارند که قلب آدمی را، شُش‌های او را، پنج و نیم لیتر خونی که در بدن گردش می‌کند، هفت و نیم متر روده‌ای که غذا از آن می‌گذرد و…، به طور خلاصه شخصی کامل را به وجود آورند (دانستنی‌های جهان علم، ص۳۴)».
ما این‌جا آمدیم تطبیق دادیم، ممکن است آن طینتی که امام صادق علیه‌السلام فرمودند، همین DNA باشد. DNA یک نفر تغییر نمی‌کند، حتی در شرایط مختلف هم تغییر نمی‌کند! و یا حتی DNA فسیل ده هزار ساله را می‌شود احیا کرد، و از آن کل انسان را ساخت!
پس قرآن مگر چه می‌گوید؟
می‌گوید از همین بدن می‌سازیم! گفته ماده همین ماده هست، حالا از چه قسمت این ماده می‌سازد؟ از DNA می‌خواهد بسازد!
این یک وجه مناسب بر اثبات معاد جسمانی هست!
کسانی که می‌گویند امکان ندارد، معاد جسمانی که از بین رفت چگونه این‌ها شد؟
بله شد! با DNA یک وجهش می‌شود. تثبیت علمی هم دارد!
دکتر وحید باقرپور کاشانی
