پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
صوت ســـخنرانی:
سخنران: دڪتر وحید باقرپور ڪاشانی
𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍 ⋆ 𑁍
•دانلود ڪلیپ، pdf و صوتِ سخنرانی با ڪلیڪ روے عبارات زیر:
┓ 🖌┏؛
┛┗؛رفع تعارض غیبت امام عصر علیه‌السلام با قاعده‌ی لطف↓📋 › ؛
امام اگر کارش هدایت‌گری هست، خب بالاخره باید بین ما باشه!
و اگر چنانچه بگی در این مورد استثناء هست، در مورد ائمه‌ی دیگه باید می‌فرستاد در این مورد استثناء هست؛ می‌گه قاعده‌ی عقلی استثناء نمی‌خوره!
اگه واقعاً نفرستادنِ حجت خدا بر خدا قبیح هست، در این مورد هم قبیح هست!
خداوند کار قبیح انجام داده! یعنی ما نمی‌گیم امام زمان علیه‌السلام، الان که خداوند حضرت صاحب رو نفرستاده چون گفتیم لطف بر خدا واجبه دیگه! خداوند کار قبیح انجام داده!
اگر چنانچه قبیح نیست، خب پس نگید واجب هست!
دوست داره بفرسته، دوست داره نفرسته! اشکال ببینید اشکال این‌طوری هست!
این اشکال رو خیلی‌ها مطرح کردن!
بسیاری از علمای اهل تسنن؛ مثلاً مثل فخر رازی، در کتاب الأربعین فی أصول‌الدین، جلد دوم صفحه‌ی ۲۶٠، به تفصیل این اشکالی که من گفتم رو بیان کرده، و گفته لطف و امام زمان علیه‌السلام و این‌ها معنا نداره!
ابن‌تیمیه، لیدر اصلی وهابیت؛ سعدالدین تفتازانی در شرح‌المقاصد، این اشکال رو مطرح کرده از متکلمین هست؛ و جمعی دیگه از اهل تسنن.
این اشکال رو تو اون جلسه‌ای که ما خدمت آقایون بودیم، جناب آقای دکتر موسوی هم مطرح کرده بود. حالا این بنده‌ی خدا ذهنیتی نداشته که حالا ابن‌تیمیه بگه، اشکال هست اشکال عقلیه، از هر کی می‌خواد باشه.
ایشان فرمودند (ستارگان هدایت – صفحه‌ی ۱۱۵):
«لطف بودن نبی و امام در صورتی محقق می‌شود که بین مردم حضور داشته باشد و بدین وسیله زمینه‌ی اطاعت و عبادت و پرهیز از گناه فراهم آید، ولی اگر فرستاده‌ی الهی غائب باشد لطفی صورت نمی‌گیرد، پس کلیت وجوب لطف بر پروردگار زیر سؤال می‌رود».
ادله‌ی عقلی‌تون زیر سؤال می‌ره! می‌گه قاعده‌ی عقلی تخصیص نمی‌خورده دیگه! وقتی در این مورد خورد، یعنی پس قاعده‌ی عقلی نیست، بهش دلیل عقلی ندادیم.
این‌جا من پاسخی که دادم خوب رو این پاسخ تمرکز بکنید، این اشکال پاسخ داده می‌شه. این‌جا گفتم:
«لطف بودن نبی یا امام منوط به سه امر است:
یک: گماشتن نبی یا امام و فرستادن او با بیّنه در بین مردم که به حکم عقل بر خداوند لازم و این کار انجام شده».
پس گیر از خدا نیست؛ این نکته‌ی اول! در فرستادنش ها.
«دو: پذیرش این مسئولیت و اطاعت محض در انجام فرامین الهی که این امر بر نبی و امام، وجوب است».
امام آیا پذیرفته؟ امام هم پذیرفته!
خدا امام رو انتخاب کرده، گفته برو مردم رو در جهت حجت اللهی، تمام وظائفت رو انجام بده، امام هم گفته سمعاً و طاعتا! امام هم پذیرفته، پس گیری از امام زمان علیه‌السلام هم نیست!
«سه: پذیرش و یاری و پیروی از مردم از نبی یا امام که واجب است مردم به این کار تن دهند».
مسئله‌ی دیگه وقتی لطف به سرانجام می‌رسه، اینکه مردم هم بپذیرند! حالا یک نفر بیاد بگه خب خدا فرستاده درسته، امام هم قبول کرده، خب همین خدا گفته غائب باش! درسته! خدا گفته غائب باش، امام هم به حرف خدا گوش داده غائب شده، اما غیبت به چه علت هست؟
این اگه درست تفهیم بشه اشکال رفع می‌شه!
«اما غیبت به خاطر کوتاهی پروردگار و نبی یا امام نیست».
خدا نخواسته مردم رو اذیت بکنه که امامش رو غائب بکنه! امام زمان علیه‌السلام نخواسته که مردم اذیت بشن که آقا غائب بشه!
نه! اصلاً اگه نمی‌خواست که خلقش نمی‌کرد امام زمان علیه‌السلام رو! نمی‌فرستادش که!
«بلکه به دلیل کوتاهی و سستی مردم است». چطور؟
«مردم با رویگردانی و بی‌توجهی خود، حجت الهی را تنها می‌گذارند، تا آن‌جا که دشمنان یارای کشتن او می‌شوند. بنی‌عباس شنیده بودند که از خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و از فرزندان امام حسن علیه‌السلام شخصیتی برمی‌خیزد که حکومت‌های ستمگر و خودکامه را در هم می‌شکند، لذا در صدد کشتن او بر آمدند، همانطور که فرعون از پیشگویی کاهنان پی برده بود که کودکی به دنیا می‌آید که حکومت او را بر می‌اندازد؛ لذا در جستجوی کشتن او بر آمد، ولی خداوند متعال آن حضرت را حفظ کرد و دشمنان را ناامید ساخت».
خداوند نبی‌اش رو فرستاد، یازده وصی‌اش رو فرستاد، هر کدوم رو مردم پشت کردن!
از وجود نازنین امیرالمؤمنین! خود پیامبر ها! پیامبر فرمودند هیچ کسی به مانند منِ نبی از انبیاء اذیت نشد!
چقدر اصحاب، جمعی از اصحاب، پیامبر رو اذیت کردن! بین ۱۲۰ هزار نفر گفته
مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ!
دست امیرالمومنین رو بلند کرده، مردم تبریک گفتن،
همین دومی بَخٍّ بَخٍّ‌اش تو تاریخ تو شیعه و سنی هست، تبریک گفته به آقا امیرالمؤمنین!
اون وقت چه کار کردن؟
وقتی که آقا از دنیا می‌ره، هنوز فاطمه سلام‌الله‌علیها عزادار هست، غم از دست دادن پدر رو داره!
اون‌ها چه کار می‌کنن؟ حتی نماز هم بر نبی اکرم نمی‌خونن!
حتی جمعی‌شون سر قبر پیغمبر هم نمیان! تشکیلاتی نگاه می‌کنن دنبال موقعیت و قدرت هستن!
مگه شما ملای سنی، ابن‌حجر عسقلانی که رجالی قَدری هستی، در الصواعق المحرقه نگفتی عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ؟!
قرآن با علی هست! قرآنِ ناطق هست!
میان چه کار می‌کنن؟ میان در خانه‌ی دختر پیامبر، دختری که خود پیامبر رو منبر گفته که فاطمه‌ی من باردار هست!
هیچ مرد غیوری نمیاد این حرف رو بزنه، مردهایی که متدین بودن تا بچه به دنیا نمی‌اومد چیزی نمی‌گفتن!
خب چه معنی داره شما بیای رو منبر بگی دختر من بارداره؟
می‌خواد بیاد اتمام حجت بکنه!
اگه این جنایت کرد فردا نگید که نمی‌دونستید!
بعد آیا این‌جا ایراد از خدا هست؟!
کی بهتر از علی برای هدایت؟!
آیا امیرالمؤمنین قبول نکرد؟
امیرالمؤمنین قبول می‌کرد! فاطمه‌اش رو برمی‌داشت بعد از فوت پیامبر، می‌اومد در خانه صحابه رو می‌زد: آیا وعده ندادید؟ حمایت نمی‌کنید؟
می‌گفتن باشه علی میایم! نمی‌اومدن!
سه نفر چهار نفر دور آقا امیرالمؤمنین! حضرت گفتن من چهل نفر داشتم می‌گرفتم، شماها نمی‌خواید، هیچ کدوم‌تون نمی‌خواید!
منِ علی رو نمی‌خواید!
منِ علی رو نمی‌خوان بحث اینه که لطف تحقق پیدا کرده خدا فرستاده، علی هم پذیرفته، شما نمی‌خواید قبول بکنید!
در مورد امام زمان علیه‌السلام هم چنین هست!
یعنی اگر چنانچه وجود خاتم‌الوصیین، حضرت صاحب الزمان علیه‌السلام بود، دقیقاً همون بلاهایی که سر اجداد بزرگوارشون در می‌آوردن، سر آقا در می‌آوردن!
مگه در نیاوردن؟
امام جوادالائمه علیه‌السلام رو در ۲۳ سالگی به شهادت رسانیدن!
حضرت عسکری علیه‌السلام رو در ۲۸ سالگی به شهادت رسانیدن!
چقدر تونستن این‌ها امامت بکنن؟
تازه تمام مدت‌ها یا در زندان! در خفقان! در بایکوت! در محاصره! نمی‌ذاشتن کار بکنن!
اما تمام تلاش و کوشش خودشون رو کردن. اگر مردم همون مقداری که پشت ابوبکر بودید، پشت عمر بودید، پشت عثمان بودید، پشت معاویه بودید، پشت آقا امیرالمؤمنین بودید! آقا رو در مدت کوتاه خلافت‌شون تحمل نکردن سه تا جنگ تحمیل شد بر امیرالمؤمنین!
مردم به این فرهنگ نرسیدن، الان هم باشد در شرایطی می‌کشن آقا رو! می‌کشن!
تحمل ندارن، نمی‌تونن قبول بکنن!
حالا اگر امام تشریف بیارن به اون یداللهی، به اون بحث اعجاز، به اون قدرت‌ها، فرمودند معجزات تمام انبیاء دست مهدیِ ماست.
ولی باید مردم، جمعی تشنه‌ی آقا بشن! به اون فرهنگ برسن که هر کسی بیاد وضعیت همینه! وضعیت دنیا همینه!
بویی از عدالت که نمی‌چشید روز به روز عدالت که هیچ، به سمت ظلم و جنایت، عالم داره بیشتر پیش می‌ره! دنیا داره بیشتر پیش می‌ره!
شیخ صدوق در کمال‌الدین و تمام‌النعمه صفحه‌ی ۳۵۴ نقل کرده، شیخ طوسی هم در کتاب الغیبه صفحه‌ی ۱۶۹ و ۱۷۰؛
روایت اینه که:
«هنگامی که فرعون آگاه شد سلطنت و حکومتش به دست او (حضرت موسی) از بین می‌رود، دستور داد کاهنان را به نزدش آورند، آنان نیز وی را از نسب موسی و اینکه از بنی اسرائیل است آگاه کردند. فرعون به گماشتگان خود دستور داد شکم زنان باردار بنی‌اسرائیل را پاره کنند و بیش از ۲۰ هزار نوزاد را برای یافتن موسی کشت، ولی نتوانست به کشتن وی دست یابد، زیرا او در حفظ و حمایت خداوند تبارک و تعالی است. بنی‌امیه و بنی‌عباس نیز چنین‌اند.
هنگامی که آگاه شدند نابودی پادشاهی آن‌ها و پادشاهی امیران و ستمگران‌شان به دست قائم ماست، با ما به دشمنی برخاستند و در قتل آل رسول علیهم‌السلام و از بین بردن تبار او به طمع آنکه بر کشتن قائم دست یابند، شمشیر کشیدند. ولی خدای عزوجل، امر خود را برای هیچ یک از ستمگران فاش نمی‌سازد تا اینکه نور خود را کامل کند، هرچند مشرکین را خوش نیاید».
پس چرا امام غائب بود؟
مشکل مردم بودن!
نکته‌ی دیگه؛
در ادامه من گفتم (کتاب ستارگان هدایت):
«درباره‌ی حضرت ولی عصر علیه‌السلام نیز مانند حجت‌های الهی پیشین این سنت الهی جاری بوده است».
افراد دیگه هم بوده به خاطر سوء رفتار مردم، انبیاء غائب بودن؛ هست در تاریخ.
البته غیبت به این طولانی نداشتن، ولی سبب غیبت‌شون عملکرد نادرست مردم بوده.
«این امر برای حفظ جان و شرایط و مصالح متعدد دیگری است، اما مهم‌ترین عوامل آن‌ها خود مردمند».
یک روایت دیگه هم بخونم؛ در کتاب کمال‌الدین و تمام‌النعمه صفحه‌ی ۴۸۱ در دلائل‌الامامه صفحه‌ی ۵۳۵، جناب محمدبن جریر طبری هم این روایت رو آورده:
«عَنْ زُرَارَهَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لِلْقَائِمِ غَیْبَهٌ قَبْلَ قِیَامِهِ قُلْتُ وَ لِمَ قَالَ یَخَافُ عَلَى نَفْسِهِ اَلذَّبْحَ»
برای قائم پیش از قیامش غیبتی است. چنانچه زراره گوید پرسیدم چرا؟
امام فرمود: بر جانش می‌ترسد.
یعنی اگر غائب نگردد مانند پدران طاهرینش به شهادت خواهد رسید، و وعده‌ی خدا به پیروزی و غلبه‌ی این دین بر سایر ادیان تحقق نخواهد یافت».
می‌ترسه نه اینکه چیز شخصی باشه!
جونش رو می‌خواد برای مردم! مثل اجداد بزرگوارشون وجود نازنین سیدالشهدا علیه‌السلام.
در بحار جلد ۵۱ صفحه‌ی ۱۱۲، در کتاب‌الغیبه نعمانی هم صفحه‌ی ۱۴۳ و ۱۴۴ نقل شده، ترجمه‌ی عبارت رو می‌خونم:
«امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در مسجد کوفه بالای منبر فرمودند:
بدانید که زمین هرگز از حجت خداوند عزوجل خالی نماند و اگر ساعتی از حجت خدا خالی باشد، اهلش را فرو برد، اما در آینده خداوند خلقش را به دلیل ستم و بیدادگری و زیاده‌روی در گناه و نادانی و ستم بر خودشان از دیدن حجتش باز دارد (این پیشگویی هست که امیرالمؤمنین کرده) و محروم سازد، او حجت الهی در میان مردم است مردم او را نمی‌شناسند».
دکتر وحید باقرپور کاشانی
