پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
هر دم از این باغ بری می‌رسد تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد.
مفتیان وهابیت که روزی فتوا به کفر شیعه و روزی تحریم دعا برای پیروزی حزب الله لبنان و… می‌دهند، هر روز با افاضاتشان پرونده درخشان خود را درخشان‌تر و طبل رسوایی خود را شهره آفاق می‌سازند.
اما این بار سخنان مفتی اعظم عربستان عبدالعزیز آل الشیخ یادآور فتوای شریح قاضی است که با جملات خود امام حسین را محکوم و یزید را مبرای از هر خلاف شرعی دانسته است.
آری صف بندی سپاه سید‌الشهداء و یزید تا روز قیامت برپاست.
کل یوم عاشوراء وکل ارض کربلاء
* * *
لینک مربوط به فیلم موردنظر در سایت یوتیوب:
http://www.youtube.com/watch?v=v0Yoeg7k1s4
مفتی اعظم عربستان شیخ عبد العزیز آل شیخ در برنامه زنده که از ماهواره المجد عربستان پخش می شد در پاسخ خانمی در رابطه با یزید و قیام امام حسین علیه السلام این چنین پاسخ داد:
زمان پرداختن به این امور گذشته و زمان آن سپری شده است . آنها گروهى بودند که درگذشتند، هر کار نیک و بدی کردند براى خود کردند و شما هم هر چه کردید براى خود خواهید کرد و مسئول کار آنها نخواهید بود.
بیعت یزید بن معاویه، بیعتی شرعی است که در زمان پدرش معاویه از مردم گرفته شد و مردم هم بیعت کرده و به این بیعت گردن نهادند. امّا هنگامی که معاویه از دنیا رفت حسن و حسین بن علی و ابن زبیر از بیعت با او خودداری کردند.
حسین و ابن زبیر در تصمیمشان مبنی بر بیعت نکردن به خطا رفتند. چون بیعت با یزید بیعتی شرعی بود و این بیعت در زمان زندگی پدرش معاویه و در مقابل چشم مردم گرفته شده بود. ولی خداوند در آنچه مقدر می فرماید حکیم و علیم است، آن امت‌ها هم بنا به تقدیر خداوند در گذشتند و از دنیا رفتند.
شما را به خدا قسم! من دوست ندارم این مطالب را از من نقل کنید. این‌ها مسائلی است که گذشته است. تاریخ هم در باره این مطالب به شکل‌های مختلف حکایت نموده است. ولی به هر شکل این قضایا گذشته و تمام شده … یزید و حسین بیش از هزار و اندی سال است که از دنیا رفته‌اند …
ولی به عقیده من بیعت یزید بن معاویه بیعتی شرعی بوده؛ و حسین را نصیحت کردند که از مدینه به طرف عراق نرود، او را نصیحت کردند که بیعت کند ولی او نپذیرفت. ابن عباس و ابن عمر و فرزدق و بسیاری از صحابه او را از رفتن به عراق بر حذر داشته و به او گقتند که: رفتن به عراق به مصلحت او نیست. ولی حسین این نصیحت‌ها را نپذیرفت… و خدا هم هر آنچه مقدر فرموده بود انجام شدو…
ولی با این وجود ما برای حسین از خداوند درخواست رضایت کرده و برای او عفو و بخشش را خواستاریم. و مقدرات الهی حکمت‌هایی دارد که ما از آن آگاه نیستیم …
اصلاً فائده نقل این مطالب چیست؟ حسین هر اشتباهی کرده برای خود کرده…
عقیده اهل سنت و جماعت این است که واجب است تا به فرامین کسی که مورد بیعت قرار گرفته و مردم حول محور او جمع شده‌اند گوش فرا داده شده و از او پیروی گردد. و قیام و سرکشی علیه او نیز حرام می‌باشد. و از همین‌رو خروج و قیام حسین علیه یزید حرام بود…
ما می‌گوییم: حسین در قیامش علیه یزید اشتباه کرد و برای او بهتر بود که این کار را نمی‌کرد. و باقی ماندن در مدینه و بر آنچه مردم بر آن اجتماع کرده بودند بهتر و سزاوار‌تر بود. و هر چه به او گفته شد که عراق طرفدار و همراه تو نیست گوش نداد و توجهی ننمود…
و حقیقت این است که مردم عراق و شام و مصر و حجاز و یمن با یزید بن معاویه در زمان زندگی و حیات پدرش بیعت کرده و امامت و رهبری وی را پذیرفته بودند، به همین جهت هم قیام علیه او و تجاوز به حریم خلافت او جایز نبود. این تمام مطلب است بیش از این هم سخنی نمی گوئیم و معتقد به بیش از این هم نیستیم.
* * *
متن عربی:
یا اختی هذه امور مضت و تاریخ مضی تلک امه قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم و لا تسئلون عما کانوا یعملون.
بیعه یزید بن معاویه بیعه شرعیه أخذها أبوه له فی حیاته فبایعه الناس و قبلوا بیعته و لما توفی امتنع الحسن و الحسین بن علی و ابن الزیبیر عن المبایعه.
و امتناع الحسین وابن الزبیر عن المبایعه کانوا بذلک رضی الله عنهما غیر مصیبین. لأن بیعه یزید بیعه شرعیه و بیعه اُخذت له فی حیاه أبیه و أعطاهم نصب عینهم. ولکن الله حکیم علیم فیما قضی وقدّر. تلک أمه مضت.
والله إنی ما أحب أن تکتب عنّی هذه المسأله. هذه المسائل مضی و التواریخ کلها تحکی القضیه بأسالیب مختلفه. فمن التواریخ من یقول: … هذه المسائل مضت. مضی یزید و مضی الحسین ولهم أکثر من ألف و… سنه مضت…
لکن اعتقد أن یزید بن معاویه: بیعته، بیعه شرعیه؛ و أن الحسین رضی الله عنه و أرضاه نصح أن لا یخرج الی العراق و لا یقبل من دعاه الی البیعه. حذّره ابن عباس و ابن عمر والفرزدق. و کبیر من الصحابه حذّروه من الخروج الی العراق. أن الخروج لا یؤدّی لمصلحه. لکن رضی الله و أرضاه ما قبل… والله قدّر ما قدّر وقضی ما قضی و اذا نفذ القضاء ل..
لکننا نترضی الحسین و نسئل العفو عن الجمیع ولله فیما قضی وقدّر حکمه لا نعلمها…
ما الفائده من هذا المطلب؟ الحسین أخطأ ما أخطأ…
اهل السنه والجماعه عقیدتهم وجوب الانقیاد لمن بویع وإن من بویع و اجتمعت الکلمه علیه وجب علی الجمیع السمع و الطاعه له. وحرم الخروج علیه. حرم الخروج للحسین رضی الله عنه و أرضاه…
نقول: الحسین رضی الله عنه وأرضاه فی خروجه کان الأمر خلافا مع عقیدته و کان عدم الخروج أولی. والبقاء هو الأولی والدخول فیما دخل الناس هو أولی. لکنه کره عما قیل إن العراق کله معک…
أن العراق والشام و مصر والحجاز ویمن قد أعطو البیعه لیزید بن معاویه فی حیاه أبیه وأصبح إماماً معترفاً به لا یجوز الخروج علیه ولا التعدّی علی خلیفته. هذا هو الأمر ولکن لا نقول بأشدّ.
والحقیقه أن العراق والشام و مصر والحجاز ویمن قد أعطو البیعه لیزید بن معاویه فی حیاه أبیه وأصبح إماماً معترفاً به لا یجوز الخروج علیه ولا التعدّی علی خلیفته. هذا هو الأمر ولکن لا نقول بأشدّ.
* * *
در پایان خوب است که نظر این مفتی اعظم (عبدالعزیز آل شیخ) را با مفتی اعظم سوریه (احمد بدرالدین حسون) در مورد امام حسین (ع) مقایسه کنید.
بخشی از سخنان وی تحت عنوان «کتمان حقایق عاشوراء… » (چرا عاشورا را سالیان سال از ما پنهان می کنند ؟ علت تنها ترس از شیعه شدن مردم است !!!) را به همراه فیلم سخنرانی وی در لینک ذیل می توانید مشاهده نمایید.
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=khabar&id=188
عبدالعزیز آل الشیخ
