مقالات

حضرت آیت الله سیّدان با تشریح نسبت عقل و وحی به انتقاد از بعضی مبانی بشری با توجه به معارف اهل بیت (ع) پرداخت و گفت که اگر مطلبی وحیانی ضد عقل به نظر می آید، خود وحی آن را معنا کرده است.

قاعدة «بسيط الحقيقة كلُّ الأشياء و ليس بشيء منها» از مبانی «وحدت وجود» مي‌باشد. به اين معنا كه: حقيقت بسيط [خداي متعال] همه چيز است [بي در نظر گرفتن تعيّن و محدوديت و ديگر قيود] ، و هيچ كدام از آنها نمي‌باشد [با ملاحظة تعيُّنات] . براساس اين قاعده، در جهان هستي تنها يك حقيقت وجود دارد، و ديگر چيزها، همه، نمودهاي اويندكه تعيُّن يافته‌اند و به اشكال مختلف مشاهده مي‌شوند. ملاصدرا در اَسفار مي‌نويسد: إشارة إلي حال الوجوب و الإمكان: اِعلَم أنَّ هذا الإنقسام انَّما هو من حيث الإمتياز بين الوجود و الماهية، و التغايُر بين جهة الربوبيَّة و العبوديَّة. و أما مِن حيث سِنخ الوجود الصرف و الوحدة الحقيقيَّة، فلا وجوبَ بالغير حتّي يَتَّصِفُ الموصوفُ به بالإمكان بحسب الذات؛ إذ كلُّ ما هو واجب بالغير فهو ممكن بالذات، و قد اَحاطَه الإمكانُ الناشئ مِن امتياز تعيُّن مِن تعيُّناتِ الوجود عن نفس حقيقته.

نگاه به عالم، در مکتب اهل عرفان، دو گونه است: الف) نگاه نزولی و صعودی بر اساس این نگرش، یک سوی عالَم قوس نزول است (که از خدا شروع می‌‌شود و هستی تنزل می‌یابد و به عالَم خاکی و ماده می‌رسد) و سوی دیگر آن قوس صعود می‌باشد (که حرکت تکاملی از عالَم ماده سوی همان حقیقت مجرد و نامتناهی …

در مقالات قبل عباراتی كثیر ارائه شد كه دلالت بر غیر شیعه بودن ایشان می كرد، كه عده ای از دوستان در جواب مقالات، این مباحث را با تحریف در آثار جناب ابن عربی توجیه كردند ، مقاله قبلی به نام " بعید بودن تحریف در سطح ادعا شده در آثار جناب ابن عربی "جوابی بود بر توجیه طرفداران اما توجیه دیگری كه عده ای از طرفداران برای اثبات تشیع جناب ابن عربی می آوردند ، مسأله تقیه است كه به عنایت حضرت حق در این مقاله به این مهم پردازش میشود ابتدا به عنوان مقدمه بحث مناسب میبینم كه مسأله تقیه را در حد كفایت توضیح دهم و بعد به موضوع مورد نظر بپردازم تقیه حكمی عقلایی و شرعی است كه یك فرد در مقابله با مخالفین برای عدم رسیدن ضرر استفاده میكند شاید قدیمی ترین تعریف تقیه در كتب شیعه، تعریف شیخ مفید ‌‌‌‍(ره)باشد كه در ذیل كلام شیخ صدوق (ره) كه تقیه را واجب دانسته آنرا این چنین تعریف كرده اند (التقیه كتمان الحق و ستد الاعتقاد فیه و مكاتبه المخاطبین و ترك مظاهر تهم بما یعقب ضرراً فی الدین او الدنیا )

در شماره­ی دوم، مطالبي پيرامون تعريف كشف و نيز واقعيات آن از طريق آيات و روايات ارائه شد، و اجمالاً اشاره شد كه كشف و شهود نمي­تواند ميزان شناخت حقـايق بـاشد، و ميزان شناخت، عقل و شرع مي­باشد. در اين شماره به تفصيل در مورد عدم حجيت كشف و شهود بحث مي­شود.

حديث کربلا، حديث حريت و حماسه‏هاست و روايتش روايت رويش و خيزش، و سرودش هميشه سرخ و حيات بخش و حرکت زا. در خصوص کربلا و حماسه هميشه جاويد عاشورا، در کتابى با نام «سيماى کربلا، حريم حريت» سخن گفته‏ايم و چندين حديث ازاحاديث اين دفتر را نيز در آنجا البته با شرح و بسطى بيشتر آورده‏ايم.

ميزان درك حقايق در نزد عرفاي اسلامي و صوفيه[1]، كشف و شهود است. عرفـا مدعي­اند كه در اثر سير و سلوك به مرحلـه­اي مي­رسند كه حجاب عوالم غيبي از ميان برداشته مي­شود و حقايق غيبي بر آنان كشف مي­گردد؛ اين مرحله را در اصطلاح، مشاهده يا مكاشفه مي­نامند[2].

ابوحامد محمد بن محمد غزالی، از بزرگان شناخته شده­ی تصوف، در سال 450 هجری در طابران طوس به دنیا آمد. وی تحت تأثیر شدید عقاید اشعری بوده و این عقاید را در مسائل عرفانی خویش نیز وارد می­سازد. از غزالی آثار متعددی به جای مانده است که از مهمترین آنها می­توان به کتاب « احیاء علوم الدین » و کتاب « کیمیای سعادت » اشاره نمود. در نوع کتاب­های غزالی، مطالب خرافه و خلاف عقل و شرع، فراوان دیده می­شود. از آن جمله است دفاع ناخردمندانه­ی وی از یزید بن معاویه.

  پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تمام ادیان الهی و مکتب‌های عرفانی مردم را به سوی عقل و منطق دعوت کرده‌اند. إلاّ آقای اُشو معلوم می‌شود که مکتب ایشان نه الهی است و نه عرفانی، ولو این‌که در ظاهر سنگ هر دو را به سینه می‌زند. این شیوۀ قدیمی مبارزه حق و باطل بوده است. زیرا هرگز باطل با …

  پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امام خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، همواره در صف اول مبارزه با فِرَق ضاله، از جمله بهائیت بوده است. در این مقاله به فتواهای ایشان در خصوص فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت می‌پردازیم. ۱- طهارت و نجاست بهائیان: «این طائفه‌ی ضاله، کافر و نجس هستند و به حمام مسلمین نباید وارد شوند.» [۱] ۲- ازدواج با …