عقيده از ريشه «عقد» و عقد به معناي بستن، پيوند زدن و گره خوردن است. براي اين واژه دو قسم مادي و معنوي متصور است. عقد مادي، مانند پيوند شاخه درختي به شاخه ديگر وعقد معنوي، مانند عقد ازدواج كه زن و شوهر را به هم پيوند ميدهد. اما عقيده در اصطلاح، عبارت از چيزي است كـه به روح و فـكر انسان پـيوند مـيخورد. لذا پذيرفتن هر نظريه چه حق و چه باطل، آن را به ذهن آدمي گره زده و حاصل آن، شكلگيري يك عقيده است.ريشه تمام رفتارها و جهت گيريهاي مادي و معنوي انسان، به عقايد و باورهاي او بر ميگردد. انسان بر اساس عقايدي كه دارد، افعالي را انجام ميدهد و براساس همان عقايد، اموري را ترك ميكند، به طور مثال در امور مادي، انسان چون عقيده دارد كه آتش سوزنده است، به آن دست نميزند يا چون ميداند زهر كشنده است، هرگز آن را نميخورد، با اين وجود چون علم دارد كه دواي تلخ، ضامن سلامتي اوست آن را ميخورد. واما در امور معنوي، آن عاملي كه سبب ميشود يك انسان دست به دعا بردارد، نماز بخواند و متعبد به آداب ديني شود، اعتقاد به خداست، در حالي كه اين امور براي منكر خدا، معنا و مفهومي ندارد.
مطالعه بیشتر »