پایگاه اطلاع رسانی وحید باقر پور کاشانی وحید باقر پور کاشانی
آنچه اهمیت و ضرورت بسیار بالایی دارد و مورد قبول همه ما می‌باشد، مطالبی است که به عنوان وحی در اختیار ما قرار گرفته است. این مطالب شامل همه حقایقی است که بشر از جهت اعتقادی، اخلاقی و عملی برای نیل به سعادت به آن نیازمند است، و منظور از وحی هم قرآن و احادیث پیامبر اکرم و اهل‌بیت ایشان می‌باشد.
بحث ما ناظر به جمعی است که در حوزه‌های فعلی و مراکز علمی شیعی برای کسب علم و دانش فعالیت می‌کنند. بدیهی است در چنین جمعی همه اتفاق نظر دارند که کتاب خدا و فرمایشات عترت(ع) از عالی‌ترین مطالب در مسائل اعتقادی، اخلاقی و عملی برخوردار است و نظیری ندارد. با توجه به این موضوع ضرورت دارد که این دو منبع غنی در همه ابعاد زندگی به صورت جدی مورد توجه قرار گیرند. بالأخص در مسائل اعتقادی که اهمّ مسائل می‌باشد.
بنابراین، پس از پذیرش وحی به عنوان عالی‌ترین منبع، روشن است که تلاش برای فهم و بررسی و نشر مطالب وحیانی و تعهد نسبت به آن اهمیت بسزایی خواهد داشت، و شایسته و بایسته است که از آن غفلت نگردد و مطالب آن هرچه بهتر مخصوصاً در مسائل اعتقادی مورد بررسی قرار گیرد. افکار و انظار و روش‌ها به تبع مبانی و آبشخورهای فکری افراد در باب معارف بسیار مختلف و متفاوت می‌باشد و از سوی دیگر چون آراء مختلف بشری با حقایق وحیانی خلط شده، پس لازم است مسائل معارفی با توجه به مستفاد از وحی به صورت جدّی مورد بررسی دقیق قرار گیرد و با حاکمیت درک بیِّن و تعقُّل در همه مسائل اعتقادی، متون وحیانی مورد تدبّر و بررسی قرار گرفته و پس از روشن شدن مستفاد از وحی، آراء دیگر به همراه دلایل ارائه شده با آن، سنجیده شود.
رفع اختلافات با مراجعه به وحی:
اعتقاد ما بر آن است که با این روش علاوه بر استفاده از منبع اصیل و بی‌نظیر وحی می‌توان در اکثر مسائل اعتقادی به وحدت نظری در مسائل دست یافت؛ زیرا آنچه در مکتب هست از هماهنگی بسیار چشمگیری برخوردار می‌باشد. البته ممکن است در فهم و برداشت از متون وحیانی اختلاف وجود داشته باشد که در این صورت نیز باید با مبنا قرار دادن متون وحیانی برداشت‌های مختلف مورد نفی و اثبات قرار گیرند.
اختلاف فراوان در افکار بشری و عدم جواز حاکمیت آنها بر وحی:
پس این روش یعنی مراجعه به متون وحیانی باید مورد اهتمام قرار گیرد و چنین نباشد که در مسائل مهم اعتقادی به قرآن و حدیث اعتناء نشده و در مقابل به افکار بشری با تمام اختلافات موجود، بهای زیادی داده شود. یعنی نباید این افکار با تعصّب فراوان در جمع محققان حاکم گردد. گاهی دیده می‌شود برخی پس از تثبیت مطلب از طریق افکار خود به سراغ متون وحیانی رفته و آیات و احادیث مورد تأویل و توجیه قرار می‌دهند حتی آنجا که متون از صراحت بالایی برخوردار باشند. متأسفانه گاهی اختلاف بسیار فاحشی بین مستفاد از وحی و محصول فکر بشر وجود دارد از جمله مسائل مورد اختلاف می‌توان مباحث زیر را نام برد:
۱ـ توحید و مسائل مختلف مربوط به آن (بینونت، سنخیت و عینیت).
۲ـ فاعلیت خداوند متعال و علیت فلسفی (اقسام فاعلیت: فاعل بالرضا، فاعل بالتجلّی، فاعل بالعنایه و…).
۳ـ لقاء الله، الفناء فی الله.
۴ـ تجلّی.
۵ـ حدوث و قدم.
۶٫ جبر و اختیار و تفویض.
۷ـ اتحاد عاقل و معقول.
۸ـ بداء
۹ـ معاد در ابعاد مختلف آن (بدن محشور در قیامت، کیفیت بهشت و جهنّم که آیا منشأ نفس است یا امر عینی خارجی، خلود در عذاب و…).
در مسائل فوق به همراه مسائل دیگر که در یک بررسی عدد آنها به پانزده مورد رسیده است بین مستفاد از وحی و محصول فکر بشر اختلاف شدیدی در حد نفی و اثبات وجود دارد
